Nadat Brutus Rome bevrijd heeft van de wrede koning Tarquinius Superbus, ziet hij zich als consul van de nieuwe republiek gedwongen zijn eigen zoons te straffen. Zij namen deel aan een samenzwering om de Etruskische Tarquinii in Rome weer aan de macht te helpen. Hiervoor kregen zij de doodstraf. Het schilderij toont het verdriet van moeder en zussen, wanneer de dode lichamen van de samenzweerders naar binnen worden gedragen. Plicht gaat voor persoonlijke belangen, maar deze gedachte lijkt Brutus niet op te beuren.