S : sibyllen - siriussibyllenWaarzeggende vrouwen, die in de meeste godsdiensten der oude wereld worden aangetroffen. Uit klein-Azië zijn zij in de Grieksche mythologie overgenomen en in nauw verband getreden tot den eeredienst van Apollo. Op Samos, op Delos en in Delphoi wist men te verhalen van eene Sibylle met name Herophile, eene priesteres van Apollo Smintheus, die zeer oude hymnen ter eere van den god vervaardigd had en zich eene Nymph van den Ida noemde. Door de Grieken is het geloof aan de voorspellende macht der Sibyllen overgebracht naar Italië. Op den loop der gebeurtenissen in den romeinschen staat heeft het geloof aan de Sibyllen grooten invloed uitgeoefend. Reeds bij de Grieken waren verzamelingen in omloop van de uitspraken der eerste Grieksche Sibylle, in versmaat opgesteld, want deze was door de Muzen zelve opgevoed. Dergelijke verzamelingen werden afgeschreven, en zoo werd er eene door koning Tarquinius Priscus geboekt of ten behoeve van den Romeinschen staat aangekocht. Zij is bekend onder den naam van de Sibyllijnsche boeken. Eene Sibylle uit het campanische Cumae kwam tot den koning en bood hem negen boeken aan, welke voorspellingen bevatten, die het heil van den romeinsche staat betroffen. De koning weigerde ze te koopen wegens den hoogen prijs, die hem gevraagd werd. De Sibylle wierp drie boeken in het vuur en vroeg daarop denzelfden prijs voor de zes overgebleven boeken. Wederom weigerde de koning, wederom wierp de Sibylle drie boeken in het vuur en vroeg nogmaals denzelfden prijs voor de drie boeken, die nu nog over waren. Eindelijk gaf de koning toe en kocht ze. Hij stelde een priestercollege in, dat voor deze heilige boeken zorg dragen moest en ze raadpleegde, wanneer het belang van den staat dit eischte. Bij buitengewone rampen en bij voorvallen, die men als onheilspellende teekenen, van den hemel gezonden, beschouwde, zocht men in die boeken, naar middelen tot verzoening der vertoornde goden. Die middelen bestonden gewoonlijk in het stichten van eenen nieuwen eeredienst of het invoeren van nieuwe gebruiken, eenen reeds bestaanden eeredienst betreffende. Bijna altijd stonden die verzoeningsmiddelen in verband tot de vereering van Apollo. Tot de verspreiding van den dienst van dien god door geheel Italië hebben de Sibyllijnsche boeken veel bijgedragen. - Michelangelo: De Sibylle van Cumae (Cappella Sistina, Vaticaan)Die Sibylle van Cumae, van welke
deze boeken afkomstig waren was een zeer geheimzinnig
wezen. Zij was verwant met de grieksche Sibyllen; ja, zij
werd zelfs voor identisch gehouden met die, welke in
Erythrai in klein-Azië gewoond had. - sichaeusDe echtgenoot van Dido. De broeder van deze, Pygmalion, doodde hem, om zich van zijne schatten te kunnen meester maken, doch deze werden op eene verborgen plaats bewaard, welke de schim van Sichaeus aan Dido bekend maakte, er tevens het bevel bijvoegende, dat zij haar vaderland ontvluchten moest. Dido trok, aan dit bevel gehoorzaam, naar Afrika en stichtte daar Karthago. sideroDe tweede gade van Salmoneus, die voor diens dochter Tyro eene wreede stiefmoeder was en door de zonen van deze, Neleus en Pelias, werd gedood. silenusZie Seilenos. silvanus xxxxxxxxxx
Reeds zijn naam duidt dezen god
aan als een god der bosschen. Aan den éénen kant is hij
evenals Faunus een goede god, maar soms ook eene
spokende daemon, die uit het woud zijn schrikwekkend
geschreeuw doet hooren en vooral voor de kraamvrouwen te
vreezen is. (Zie Deverra.) Maar tot de bosschen bepaalt zich
zijne werkzaamheid niet. Ook de velden en het vee staan
onder zijne bescherming en hij weert de wolven af. Maar
niet alleen de kudden staan onder zijne hoede; ook hare
herders, die hem vereeren. Die vereering van Silvanus
berustte op eene soort van gemeenzame betrekking, die er
geacht werd tusschen hem en het landvolk, de herders en
de jagers, te bestaan. Dat de god der bosschen een god
der kudden werd, is natuurlijk, daar de kudden meestal in
de bosschen geweid werden. Maar de beteekenis van
Silvanus heeft zich over nog wijderen kring uitgebreid.
Hij is geworden de god der grenzen en de grenspalen
tusschen de verschillende bosschen en akkers stonden
onder zijne bewaking. De Romeinsche landmeters (agrimensores)
schrijven in de regelen voor het landmeten, die zij
opgesteld hebben, de vereering van Silvanus voor uit een
driedubbel oogpunt: 1) als domesticus, den
bewaker van huis en hof; 2) als agrestis, aan
wiens hoede herders en kudden zijn toevertrouwd; 3) als orientalis,
d. i. als grensgod in den engeren zin van het woord, wien
men op de plaats, die de scheiding tusschen verschillende
eigendommen uitmaakte, een eigen bosch wijdde. Toen de
Romeinen na eenen slag met de Etruriërs, die getracht
hadden koning Tarquinius op den troon te herstellen, er
over twistten, wie de overwinning behaald had, liet
Silvanus, als grensgod, zijne stem door het woud
weêrklinken en schreef de overwinning aan de Romeinen
toe. - Hij werd meestal afgebeeld als een bejaard man met een ruw en boersch uiterlijk. In zijne hand draagt hij als knods eenen pijnboom, dien hij met wortel en al uit den grond heeft gerukt. Soms evenwel wordt hij voorgesteld als een tuinman, ijverig bezig met planten, of zijne zorg bestedende aan het onder zijne bijzondere hoede staande, jonge plantsoen.
sinisEen beruchte roover op den isthmos van Korinthe. Hij had den bijnaam van pityokamptes, d. i. "de pijnboombuiger", omdat hij degenen, die hij beroofd had, aan twee naar elkander toe gebogen pijnboomen bond en deze vervolgens hunnen oorspronkelijken stand deed hernemen, waardoor het lichaam zijner slachtoffers uit elkander gescheurd werd. Theseus overwon hem en deed hem hetzelfde lot ondergaan, dat hij velen had bereid. sinonEen jonge Griek, die zich, nadat het gansche grieksche leger schijnbaar van Troje was weggetrokken, liet gevangen nemen en de Trojanen overhaalde om het groote houten paard in de stad te trekken, voorgevende, dat daaraan het behoud der stad verbonden was. Hij was het volgens vele verhalen ook, die in de stilte van den nacht het luik, dat zich daarin bevond, opende en aan de in den buik van het paard verborgen Grieken de gelegenheid verschafte om de niets kwaads vermoedende Trojanen te overvallen. siproites (siproetes)Een jongeling uit Kreta, die op de jacht Artemis aanschouwde, terwijl zij zich door een bad verkwikte. Hij werd ten gevolge daarvan door de godin in een meisje veranderd. sirenenZie Seirenen. siriusZie Seirios.
|