M : melete - menelaosmeleteD. i. "de overpeinzing", eene der drie Muzen, wier dienst in Askra in Boiotië in eere was. Zie Muzen. meliaZie Kaänthos. meliboia (meliboea)(1) Eene Okeanide,
die gehuwd was met Pelasgos en hem eenen zoon, den boozen Lykaon,
baarde. (Zie Lykaon.) melikertes (melicertes)De zoon van den boiotischen koning Athamas en Ino. Zijne moeder nam hem mede, toen zij om de vervolgingen van haren waanzinnigen gemaal te ontvluchten, in zee sprong. Evenals zij kreeg hij eene goddelijke natuur. Als god werd hij vereerd onder den naam van Palaimon. Hij werd door den zeegod Glaukos opgevoed. Zie Ino Leukothea en Palaimon. De Romeinen identificeerden hem met hunnen havengod Portunus. Zie aldaar. melische nymphenNymphen, die geacht werden gelijktijdig met
de Erinnyën en de Giganten
ontstaan te zijn uit de bloeddroppels, welke uit het verminkte lichaam
van Uranos waren gevloeid, toen Kronos
zijnen vader verminkte. Zij behooren dus tot de godheden, die behagen
scheppen in bloedstorting, in ruw geweld en wraak. Haar naam wordt
afgeleid van een Grieksch woord, dat esscheboom beteekent,
omdat het hout van dien boom gebruikt werd voor de schachten van de
lansen der krijgslieden. - melissa / melitta(1) Zoo wordt eene nymph
genoemd (ook wordt wel in het meervoud van Melissai, dus
van nymphen, gesproken), die den jongen Zeus zou
hebben opgevoed. melisseusEen koning van Kreta, de vader van Melissa (Zie Melissa.) en van Amaltheia, die Zeus zou gezoogd hebben; volgens andere legenden de echtgenoot van Amaltheia en bij haar de vader van de nymphen Ida en Adrasteia, de beide opvoedsters van Zeus. melpomene xxxxxxxxxxxx
Eene der Muzen. Haar naam beduidt "de zingende". Zij was de personificatie der vereeniging van muziek, zang en dans. Later is zij meer bepaaldelijk de Muze geworden der tragoedie. Zij werd gewoonlijk afgebeeld met een tragisch masker in de ééne en eene knots of een zwaard in de andere hand. Op haar hoofd draagt zij eenen krans van wijngaardranken. Zie Muzen. memnonEen heros, die genoemd wordt
onder de deelnemers aan den Trojaanschen oorlog. Homeros
spreekt slechts tweemalen van hem; eenmaal noemt hij hem
als den zoon van Eos en vermeldt, dat hij Antilochos,
den zoon van Nestor, doodde; de tweede maal vermeldt hij hem
als den schoonste aller krijgers, die tegen Troje waren
opgetrokken. Gewoonlijk noemde men hem den zoon van Tithonos,
(eenen broeder van koning Priamos) en van Eos. Zijn broeder was Emathion.
Hij regeerde over Aithiopië en kwam van daar met 20.000
man de Trojanen te hulp, toen zij door de Grieken werden
aangevallen. Hoezeer hij wonderen van dapperheid
verrichtte, werd hij toch, nadat hij in een tweegevecht
met Aias, den zoon van Telamon,
gewond was, door Achilleus gedood. - Eos tilt het lijk van haar zoon Memnon op.Nog eene andere legende bericht, dat zijne moeder zijn lijk medenam naar Aithiopië en het daar te Susa met alle plechtigheid, die eenen gestorven koning toekwam, begroef. De verwarring tusschen Susa, de hoofdstad van Aithiopië, en Susa, eene der hoofdsteden van het Perzische rijk, is de oorsprong geweest van vele onduidelijke en onzinnige legenden. Het is eveneens eene verwarring, den Egyptischen koning Memnon met den Griekschen heros te identificeren. memnonidesDe vogels, waarin degenen, die Memnon
begeleidden, toen zij zijnen dood al te heftig
betreurden, door het medelijden der goden werden
veranderd. Zij kwamen jaarlijks bij zijnen grafheuvel en
wondden en verscheurden dan elkander onder een klagend
geschreeuw totdat eenigen op de plaats dood bleven. - mênEene mannelijke personificatie van de maan. Zie Lunus. menelaos xxxxxxxxxxxx
Zoon van Atreus, of
volgens sommigen van Pleisthenes, (Zie Atreus.) de jongere broeder van Agamemnon en
Anaxibia. Beide broeders moesten, door Thyestes
verdreven, uit hunne vaderstad Mykenai vluchten en
begaven zich naar Sparta, naar koning Tyndareos,
die aan Agamemnon zijne dochter Klytaimnestra
ten huwelijk gaf, terwijl hare zuster Helena zich
Menelaos tot gemaal verkoos, nadat Tyndareos al degenen,
die naar hare hand hadden gedongen, eenen eed had
afgenomen, dat zij dengene, dien zij zouden kiezen,
zouden bijstaan in het afweren en wreken van elk onrecht,
dat hem ten gevolge van zijn huwelijk werd aangedaan.
Agamemnon heroverde zijn voorvaderlijk rijk Mykenai,
Menelaos erfde van Tyndareos de regeering over Sparta.
Toen Paris, met schending van het gastrecht, Helena
had geschaakt, begaf zich Menelaos met Odysseus
naar Troje om de teruggave zijner gade te eischen. Hij
nam toen zijnen intrek bij Antenor. Zij bereikten het doel hunner komst
evenwel niet. Zelfs gaf een der Trojanen, Antimachos,
den raad hen te dooden. Naar huis teruggekeerd riep hij
met zijnen broeder Agamemnon de vorsten van Griekenland
op, om het hem aangedane onrecht te wreken. Zelf bracht
hij, toen zij aan zijne oproeping gehoor gaven, zestig
schepen naar de haven van Aulis, van waar de Grieksche
vloot uitvoer. Bij het beleg van Ilion mocht hij zich
verheugen in de bijzondere bescherming van Athena en Hera. Zoowel
in den strijd als in den raad behoorde hij tot degenen,
die het meest uitmuntten. Toen Paris een der Grieken tot
een tweegevecht uitdaagde, was Menelaos dadelijk bereid
den strijd te ondernemen, doch Paris werd bevreesd en kon
eerst door de verwijten van Hektor er toe gebracht worden, om in het
strijdperk te treden, en door met Menelaos te strijden
een einde te maken aan den ganschen oorlog. Aan Paris
viel door het lot de eerste worp ten deel. Hij trof het
schild van Menelaos, maar zijne speer drong niet door en
door. De speer van Menelaos daarentegen drong door het
schild en het pantser van Paris heen tot op zijne huid,
doch zonder hem te wonden. Ook de aanval dien hij daarop
met zijn zwaard waagde, mislukte, daar dit in splinters
vloog. Toen greep Menelaos hem bij zijnen helmbos en
trachtte hem naar de Grieksche legerplaats te sleuren,
doch Aphrodite maakte zijnen helmband los, hulde hem in
eenen nevel en voerde hem naar zijnen huis. Daar het niet
twijfelachtig was, of de zege was aan Menelaos verbleven,
eischte deze Helena en de door haar medegenomen schatten
terug. Doch terwijl hij dit deed, werd hij door Pandaros, al
was het dan ook niet gevaarlijk, gewond. - Menelaos neemt Helena mee terug.Na den val van
Ilion drong Menelaos er op aan om zoo spoedig mogelijk
naar Griekenland terugtekeeren. Hij geraakte daarover
zelfs met zijnen broeder Agamemnon in twist. Hij was
onder de eersten, die den terugtocht ondernamen. Op
Lesbos trof hij Nestor en Diomedes aan, die ook van Troje waren weggezeild.
Bij het voorgebergte Maleia werd hij echter door eenen
storm overvallen, die het grootste deel zijner schepen
naar Kreta voerde, maar hem zelven naar Aegypte dreef.
Acht jaren lang zwierf hij toen over hem onbekende zeeën
rond, en kwam eindelijk op het eiland Pharos aan den mond
van den Nijl, waar windstilte hem belette verder te
varen. Reeds begon honger hem en de zijnen te kwellen,
toen Eidothea, de dochter van Proteus (Zie
Eidothea.), hem den raad gaf haren vader te dwingen om
hem te zeggen, hoe hij naar huis zou kunnen keeren.
Proteus raadde hem naar Egypte terugtegaan, daar de goden
door offers te verzoenen en zijnen broeder Agamemnon een
grafteeken opterichten. Dat deed Menelaos, en daarop kwam
hij spoedig en gelukkig naar huis terug, juist op den
dag, waarop Orestes de lijken zijner moeder Klytaimnestra en
haren minnaar Aigisthos, die door hem verslagen waren, begroef.
-
|