C : ceyx - charybdisceyxZie Keyx. chalkeia (chalcea)Oorspronkelijk een gemeenschappelijk feest van alle Atheensche burgers, gevierd ter eere van Athena Erganê, later een bijzonder feest der handwerkslieden, vooral door hen, die in metaal arbeidden, ter eere van Hephaistos gevierd. chalkioikos (chalcioecus)D. i. "de in een koperen huis wonende", een bijnaam van Athena Poliuchos in Sparta. Zij werd zoo genoemd naar den koperen tempel, welks bouw door Tyndareos was aangevangen en waarin zich een koperen beeld der godin bevond. Haar ter eere vierden de jongelingen de Chalkioikia, op welk feest zij gewapend in den genoemden tempel bijéénkwamen om aan de godin een offer te brengen. chaosOorspronkelijk de ruimte, die alles omvat, en die er vóór de wording aller dingen geweest was, de ledige onmetelijke ruimte; later de verwarde, vormelooze massa, waaruit de wereld, zoowel de goden, als ook hemel, lucht, aarde en zee en al hunne bewoners trapsgewijze gevormd werden. De Romeinsche dichter Ovidius noemt dit het oorspronkelijke element, dat alle dingen in zich bevatte, een ruwen ongeregelden klomp, waarin alles vijandig door elkander lag en elkander bestreed, totdat door de scheiding der elementen daaruit de orde werd geboren. Volgens den Griekschen dichter Hesiodos verwekte de Chaos uit zich zelven eerst Gaia (de Aarde) met hare breede borsten, als den grond van het bestaan van alle dingen. Tegelijk scheidde zich uit den Chaos de Tartaros af, de ledige en duistere afgrond onder de aarde en eindelijk Eros, de liefde, die alles schept, en waaraan al wat leeft zijn aanzijn te danken heeft. Na de schepping dezer drie bracht de Chaos wederom tweelingen voort: Erebos en Nyx, (d. i. "de Nacht", in het Grieksch van het vrouwelijk geslacht), de eerste eene mannelijke, de tweede eene vrouwelijke personificatie van de duisternis en van den nacht. Erebos en Nyx huwden met elkander en uit dit huwelijk werden wederom tweelingen geboren, Aither en Hêmera, de eerste eene mannelijke, de tweede eene vrouwelijke personificatie van het licht en den dag. charidotesD. i. "degeen, die vreugde schenkt", een bijnaam van Hermes bij de bewoners van het eiland Samos. Onder dezen naam werd hij bij hen aangeroepen op een feest, dat gevierd werd ter herinnering aan den nood, waarin zij tien jaren lang verkeerd hadden, en gedurende welken de Samiërs, door hunne vijanden in het nauw gebracht, genoodzaakt waren zich hun onderhoud door rooven en stelen te verwerven. Op dat feest was het ter eere van Hermes, die de patroon was der dieven, geoorloofd elkander te bestelen. charisZie Chariten. charisiaEen feest o. a. te Athene ter eere der Chariten onder vroolijkheid en dans vooral des nachts gevierd. Degeen, die het onvermoeidst danste en den nacht doorwaakte kreeg een koek uit geroosterde gerst en honig gebakken. Zie Charitesia. charitenSource: Dr. Vollmer's
Wörterbuch der Mythologie aller Völker. Door de Romeinen Gratiën
genoemd, de godinnen der bevalligheid en lieftalligheid,
de bewerksters en beschermsters van al wat schoon en
sierlijk is. Zij waren, zoo werd althans gewoonlijk
aangenomen, drie in getal, en wel drie zusters, de
dochters van Zeus en de Okeanide Eurynome, en droegen de namen van Euphrosyne,
d. i. "feestvreugde", Aglaia d. i.
"feestelijke glans" en Thaleia d.
i. "bloeiend geluk". Volgens eene andere
overlevering stamden zij af van Helios, den
zonnegod, en Aigle, of van Dionysos en Aphrodite. Homeros spreekt slechts van ééne Charis, die
in de Ilias als gemalin van Hephaistos optreedt, terwijl deze god in de
Odysseia als gemaal van Aphrodite voorkomt. Doch ook
Homeros spreekt reeds van Pasithea, "eene der jongere Chariten",
die bestemd was tot gemalin voor den god van den slaap en
hij noemt de Chariten in het meervoud dienaressen van
Aphrodite. Zoo spreekt ook de dichter Hesiodos van
Aglaia, "de jongste der Chariten", als de
gemalin van Hephaistos. De Spartanen vereerden twee
Chariten Kleta, d. i. "het geroep" en Phaënna d.
i. "de glans", de Atheners ook twee, welke
onder de namen van Auxo d. i. "die den wasdom
bevordert" en Hegemone d. i. "de leidsvrouw" vereerd
werden. - Heinz Guth : Three Graces Oil on board. Size h 122 w 93 (Geïnteresseerd in de receptie van de Chariten? Tik bij de zoekmachine van AltaVista - afbeeldingen : Three Graces. Je vindt de gekste dingen.) charitesiaEen feest ter eere der Chariten te Orchomenos in Boiotië gevierd, dat voornamelijk bestond in eenen wedstrijd van zangers en dichters. Dit feest werd ook met den naam van Charisia bestempeld. (Zie aldaar.) charonDali : CharonDe veerman der onderwereld, een
grijze dienaar van Hades, een zoon van Erebos en Nyx, volgens
den dichter Vergilius een wezen van eene leelijke en
schrikwekkende gedaante. Hij lag steeds met eene boot aan
den oever van het water, dat het schimmenrijk van alle
zijden omringde, ten einde de zielen der afgestorvenen,
die hem door Hermes toegevoerd werden, optenemen, en over de
Styx, den Kokytos en den Acheron naar de overzijde te roeien, opdat zij
door de poorten der onderwereld, die door Kerberos
bewaakt werden, in het eigenlijke doodenrijk zouden
kunnen geraken. Tot loon voor dezen arbeid ontving hij
van elke schim eene kleine munt, obolos genaamd,
die men daarom elken afgestorvene in den mond medegaf.
Charon mocht slechts die zielen overvoeren, wier lichamen
op de aarde begraven waren; de onbegravenen moesten langs
de oevers van de Styx omzwerven, en zoolang wachten, tot
dat de eene of andere liefderijke hand hunne lichamen
begraven had. Daarom haastte zich dan ook Antigone om
haren broeder met opoffering van haar eigen leven een
graf te bereiden. - Charon : détail van Michelangelo's Laatste OordeelcharybdisZie Skylla.
|