A : alphesiboea - amathusia

alphesiboea

Zie Alphesiboia.

alpheios (alpheus)

De zoon van Okeanos en Tethys, de god der Peloponnesische rivier Alpheios, aan wier oevers de Olympische spelen gevierd werden.

Het dal van de Alpheios

Hij vatte eene vurige liefde op voor de nymph Arethusa, die zich eenmaal in zijne wateren baadde, en toen het beschroomde meisje voor hem vluchtte, werd zij door Alpheios vervolgd, die uit zijne wateren oprees. Toen de maagd niet verder vluchten kon, werd zij, op haar gebed tot Artemis, in eene bron veranderd en naar Sicilië, op het kleine eiland Ortygia bij Syracuse, verplaatst. Doch haar minnaar wist zich onder de zee heen eenen weg te banen, en toen hij aan de zijde van Arethusa te voorschijn kwam, kon zij zoo veel liefde niet wederstaan, maar vergunde hem eindelijk zijne wateren met de hare te verbinden. Om den samenhang der bron met de rivier te bewijzen, vertelden de ouden, dat eene offerschaal, die men eens te Olympia in de rivier geworpen had, in het water van de bron Arethusa kwam aandrijven, en dat telkens het water der laatste door het offerbloed der runderen, die men aan de oevers van den Alpheios te Olympia slachtte, rood gekleurd werd. -
Eene andere mythe bericht, dat Artemis zelve eenmaal door de liefde van dezen stroomgod vervolgd werd en zich alleen daardoor voor hem beschermen kon, dat zij haar gelaat en haar gansche lichaam even als dat harer gezellinnen met slijk onkenbaar maakte. Men bouwde daarom voor de godin aan den mond van den Alpheios eenen tempel, waarin men haar beeld plaatste, hetwelk tot gedachtenis aan dit voorval uit zwart marmer gehouwen was; daarenboven werd aan haar en Alpheios te Olympia een gemeenschappelijk altaar gewijd.

alphesiboia (alphesiboea)

(1) De gemalin van Alkmaion ook wel Arsinoë geheeten. (Zie Alkmaion.)
(2) Eene Indische nymph, die door Dionysos vurig bemind werd en niet kon bewogen worden, om de wenschen van den god te verhooren, totdat hij zich in een tijger veranderde en haar zoo bëangst maakte, dat zij zich door hem over de rivier liet dragen, die naar dit voorval de Tigris (Tiger) heet.

althaea

Zie Althaia.

althaemenes

Zie Althaimenes.

althaia (althaea)

De dochter van Thestios en Eurythemis, was de gemalin van Oineus, koning van Kalydon; bij Ares had zij eenen zoon Meleagros. (Zie aldaar.) In eene vlaag van drift werd zij de oorzaak van diens dood. Uit droefheid over zijn lot benam ook zij zich het leven.

althaimenes (althaemenes)

De zoon van Katreus, koning van Kreta, verliet met zijne zuster Apemosyne het ouderlijk huis, omdat een orakel voorspeld had, dat hij zijnen vader dooden zoude; hij begaf zich naar Rhodos. Aldaar leefde hij geruimen tijd vreedzaam en bouwde voor Zeus op den berg Atabyris eenen tempel, die lang in groote eer werd gehouden. Hij doodde zijne zuster, toen zij hem ontdekte, dat zij bij den god Hermes zwanger was en hij niet wilde gelooven, dat een god haar had gehuwd. Zijne nieuwe medeburgers achtten hem hoog, en toen zij op zekeren nacht met vreemdelingen, die tegen hun wil op hun eiland trachtten te landen in twist geraakten, kwam Althaimenes hun te hulp en wierp zijne lans naar een der vijanden, dien hij in de duisternis zonder hem te herkennen, doodde. De verslagene nu was zijn vader, die den tocht naar Rhodos ondernomen had, om den met smart gemisten zoon terugtehalen en hem de kroon overtedragen. Toen Althaimenes bemerkte, dat de godspraak op deze wijze hare vervulling erlangd had, bad hij de goden, dat zij ook hem het leven zouden benemen; toen spleet de aarde open en verzwolg den ongelukkige. Volgens een andere legende zwierf hij lang op eenzame plaatsen rond, tot hij eindelijk van droefheid stierf. De Rhodiërs vereerden hem na zijnen dood als eenen heros.

Althaemenes maculalutea

altis

Het aan Zeus gewijde bosch nabij de stad Olympia in het landschap Elis, waarin de Olympische spelen gevierd werden.

xxxxxxxxxxxxx

Zuiltrommels van de tempel van Zeus in de Altis in Olympia

amalthea

Zie het volgend artikel.

amaltheia (amalthea)

Òf de geit, die Zeus op Kreta, toen zijne moeder Rheia hem uit vrees voor Kronos aldaar verborg, zoogde, òf eene nymph, die hem met de melk eener geit opvoedde, en welke men nu eens de dochter noemt van Melisseus, den koning van Kreta, dan weder van Okeanos.

Kunstwerk van C. J. Randall, die zelf zegt: "The title came from the main character in Peter S. Beagle's The Last Unicorn, in which the title character became human and the embodiment of innocence and purity."

Zij werd èn hierom èn om de diensten, die zij naderhand aan Zeus bewees door haren dankbaren pleegzoon onder de sterren geplaatst, om als "Capella" in den Voerman te schitteren. (Zie Capella.) Toen de geit eens tegen een boom stiet, brak een harer hoornen af; de nymph raapte dien op, vulde hem met vruchten, omwond hem met versche kruiden, en bracht hem aldus rijk versierd aan den jongen Zeus, die hem aan de nymph teruggaf met de macht, om alles, wat tot haar onderhoud noodig was, daaruit te kunnen nemen. Dit is de beroemde hoorn des overvloeds (cornu copiae). Amaltheia behield hem niet voor zich zelve; ook de stroomgod Acheloös bezat hem, doch moest hem aan Herakles afstaan (Zie Acheloös.), en gewoonlijk droeg de geluksgodin Tyche (Fortuna) hem in hare linkerhand, om daardoor het bezit harer onuitputtelijke gaven aan te duiden.

amata

(1) De gemalin van koning Latinus, en de moeder van Lavinia, die, toen Aeneas naar de hand harer dochter dong, zich tegen deze verbindtenis verzette, daar zij Lavinia reeds aan den haar verwanten Turnus had toegezegd. Toen Turnus in den strijd gevallen was, doodde ook zij zich. -
(2) Iedere Vestaalsche maagd te Rome werd bij hare keuze (captio) door den oppersten priester (pontifex maximus) met den naam van Amata, d. i. "beminde" aangesproken naar de eerste dienares van Vesta te Rome, die dezen naam zou hebben gedragen. -
Sommigen houden de gade van Latinus en deze eerste priesteres voor dezelfde persoon.

amathus

Eene stad op de Zuidkust van het eiland Kypros (Cyprus) en zoo genoemd naar Amathes, een der zonen van Herakles. Zij was de hoofdzetel van den dienst van Aphrodite, die daarom den bijnaam van Amathusia droeg. De prachtigste tempel, die in Amathus werd aangetroffen, was aan Aphrodite en Adonis gewijd.

amathusia

Menigvuldig voorkomende bijnaam van Aphrodite. Zie het vorig artikel.

De ruïnes van Amathus (Cyprus)
[afbeelding ontleend aan The Cyprus Homepage]