|
M.
VALERI MARTIALIS
EPIGRAMMATON
LIBER QUINTUS
1
Hoc tibi, Palladiae seu collibus uteris Albae,
Caesar, et hinc Triviam
prospicis, inde Thetin,
seu tua veridicae discunt responsa sorores,
plana suburbani qua cubat
unda freti,
seu placet Aeneae nutrix seu filia
Solis 5
sive salutiferis candidus
Anxur aquis,
mittimus, o rerum felix tutela salusque,
sospite quo gratum credimus
esse Iovem.
Tu tantum accipias: ego te legisse putabo
et tumidus Galla credulitate
fruar.
10
2
Matronae puerique virginesque,
vobis pagina nostra dedicatur.
Tu, quem nequitiae procaciores
delectant nimius salesque nudi,
lascivos lege quattuor
libellos: 5
quintus cum domino liber iocatur;
quem Germanicus ore non rubenti
coram Cecropia legat puella.
3
Accola iam nostrae Degis, Germanice, ripae,
a famulis Histri qui tibi
uenit aquis,
laetus et attonitus uiso modo praeside mundi,
adfatus comites dicitur esse
suos:
"Sors mea quam fratris melior, cui tam prope fas
est 5
cernere, tam longe quem
colit ille deum".
4
Fetere multo Myrtale solet uino,
sed fallat ut nos, folia deuorat lauri
merumque cauta fronde, non aqua, miscet.
Hanc tu rubentem prominentibus uenis
quotiens uenire, Paule, uideris
contra, 5
dicas licebit "Myrtale bibit laurum."
5
Sexte, Palatinae cultor facunde Mineruae,
ingenio frueris qui propiore
dei -
nam tibi nascentes domini cognoscere curas
et secreta ducis pectora
nosse licet -:
sit locus et nostris aliqua tibi parte
libellis, 5
qua Pedo, qua Marsus quaque
Catullus erit.
Ad Capitolini caelestia carmina belli
grande cothurnati pone
Maronis opus.
6
Si non est graue nec nimis molestum,
Musae, Parthenium rogate uestrum:
sic te serior et beata quondam
saluo Caesare finiat senectus
et sis inuidia fauente
felix, 5
sic Burrus cito sentiat parentem:
admittas timidam breuemque chartam
intra limina sanctioris aulae.
Nosti tempora tu Iouis sereni,
cum fulget placido suoque
uoltu, 10
quo nil supplicibus solet negare.
Non est quod metuas preces iniquas:
numquam grandia nec molesta poscit
quae cedro decorata purpuraque
nigris pagina creuit
umbilicis. 15
Nec porrexeris ista, sed teneto
sic tamquam nihil offeras agasque.
Si noui dominum nouem sororum,
ultro purpureum petet libellum.
7
Qualiter Assyrios renouant incendia nidos,
una decem quotiens saecula
uixit auis,
taliter exuta est ueterem noua Roma senctam
et sumpsit uoltus praesidis
ipsa sui.
Iam, precor, oblitus notae, Vulcane,
querelae, 5
parce: sumus Martis turba,
sed et Veneris;
parce, pater: sic Lemniacis lasciua catenis
ignoscat coniunx et
patienter amet.
8
Edictum domini deique nostri,
quo subsellia certiora fiunt
et puros eques ordines recepit,
dum laudat modo Phasis in theatro,
Phasis purpureis rubens
lacernis, 5
et iactat tumido superbus ore:
"Tandem commodius licet sedere,
nunc est reddita dignitas equestris;
turba non premimur, nec inquinamur":
haec et talia dum refert
supinus, 10
illas purpureas et adrogantes
iussit surgere Leitus lacernas.
9
Languebam: sed tu comitatus protinus ad me
uenisti centum, Symmache,
discipulis.
Centum me tetigere manus aquilone gelatae:
non habui febrem, Symmache,
nunc habeo.
10
"Esse quid hoc dicam uiuis quod fama negatur
et sua quod rarus tempora
lector amat?"
Hi sunt inuidiae nimirum, Regule, mores,
praeferat antiquos semper ut
illa nouis.
Sic ueterem ingrati Pompei quaerimus
umbram, 5
sic laudant Catuli uilia
templa senes;
Ennius est lectus saluo tibi, Roma, Marone,
et sua riserunt saecula
Maeoniden;
rara coronato plausere theatra Menandro;
norat Nasonem sola Corinna
suum. 10
Vos tamen o nostri ne festinate libelli;
si post fata uenit gloria,
non propero.
11
Sardonychas, zmaragdos, adamantas, iaspidas uno
uersat in articulo Stella,
Seuere, meus.
Multas in digitis, plures in carmine gemmas
inuenies: inde est haec,
puto, culta manus.
12
Quod nutantia fronte perticata
gestat pondera Masclion superbus,
aut grandis Ninus omnibus lacertis
septem quod pueros leuat uel octo,
res non difficilis mihi
uidetur, 5
uno cum digito uel hoc uel illo
portet Stella meus decem puellas.
13
Sum, fateor, semperque fui, Callistrate, pauper,
sed non obscurus nec male
notus eques,
sed toto legor orbe frequens et dicitur "Hic est";
quodque cinis paucis, hoc
mihi uita dedit.
At tua centenis incumbunt tecta
columnis 5
et libertinas arca flagellat
opes,
magnaque Niliacae seruit tibi gleba Syenes,
tondet et innumeros Gallica
Parma greges.
Hoc ego tuque sumus: sed quod sum non potes esse;
tu quod es, e populo
quilibet esse
potest. 10
14
Sedere primo solitus in gradu semper
tunc, cum liceret occupare, Nanneius
bis excitatus terque transtulit castra,
et inter ipsas paene tertius sellas
post Gaiumque Luciumque
consedit. 5
Illinc cucullo prospicit caput tectus
oculoque ludos spectat indecens uno;
et hinc miser deiectus in uiam transit,
subsellioque semifultus extremo
et male receptus altero genu
iactat 10
equiti sedere Leitoque se stare.
15
Quintus nostrorum liber est, Auguste, iocorum
et queritur laesus carmine
nemo meo;
gaudet honorato sed multus nomine lector,
cui uictura meo munere fama
datur.
"Quid tamen haec prosunt quamuis uenerantia
multos?" 5
Non prosit sane, me tamen
ista iuuant.
16
Seria cum possim, quod delectantia malo
scribere, tu causa es,
lector amice, mihi,
qui legis et tota cantas mea carmina Roma:
sed nescis quanti stet mihi
talis amor.
Nam si falciferi defendere templa
Tonantis 5
sollicitisque uelim uendere
uerba reis,
plurimus Hispanas mittet mihi nauta metretas
et fiet uario sordidus aere
sinus.
At nunc conuiua est comissatorque libellus
et tantum gratis pagina
nostra
placet. 10
Sed non et ueteres contenti laude fuerunt,
cum minimum uati munus
Alexis erat.
"Belle" inquis "dixti: iuuat et laudabimus usque."
Dissimulas? Facies me, puto,
causidicum.
17
Dum proauos atauosque refers et nomina magna,
dum tibi noster eques
sordida condicio est,
dum te posse negas nisi lato, Gellia, clauo
nubere, nupsisti, Gellia,
cistibero.
18
Quod tibi Decembri mense, quo uolant mappae
gracilesque ligulae cereique chartaeque
et acuta senibus testa cum Damascenis,
praeter libellos uernulas nihil misi,
fortasse auarus uidear aut
inhumanus. 5
Odi dolosas munerum et malas artes;
imitantur hamos dona: namque quis nescit
auidum uorata decipi scarum musca?
Quotiens amico diuiti nihil donat,
o Quintiane, liberalis est
pauper. 10
19
Si qua fides ueris, praeferri, maxime Caesar,
temporibus possunt saecula
nulla tuis.
Quando magis dignos licuit spectare triumphos?
Quando Palatini plus meruere
dei?
Pulchrior et maior quo sub duce Martia
Roma? 5
Sub quo libertas principe
tanta fuit?
Est tamen hoc uitium sed non leue, sit licet unum,
quod colit ingratas pauper
amicitias.
Quis largitur opes ueteri fidoque sodali,
aut quem prosequitur non
alienus
eques? 10
Saturnaliciae ligulam misisse selibrae
flammatisue togae scripula
tota decem
uxuria est, tumidique uocant haec munera reges:
qui crepet aureolos forsitan
unus erit.
Quatenus hi non sunt, esto tu, Caesar,
amicus; 15
nulla ducis uirtus dulcior
esse potest.
Iam dudum tacito rides, Germanice, naso
utile quod nobis do tibi
consilium.
20
Si tecum mihi, care Martialis,
securis liceat frui diebus,
si disponere tempus otiosum
et uerae pariter uacare uitae:
nec nos atria nec domos
potentum 5
nec litis tetricas forumque triste
nossemus nec imagines superbas;
sed gestatio, fabulae, libelli,
campus, porticus, umbra, Virgo, thermae,
haec essent loca semper, hi
labores. 10
Nunc uiuit necuter sibi, bonosque
soles effugere atque abire sentit,
qui nobis pereunt et inputantur.
Quisquam uiuere cum sciat, moratur?
21
Quintum pro Decimo, pro Crasso, Regule, Macrum
ante salutabat rhetor
Apollodotus:
nunc utrumque suo resalutat nomine. Quantum
cura laborque potest!
Scripsit et edidicit.
22
Mane domi nisi te uolui meruitque uidere,
sint mihi, Paule, tuae
longius Esquiliae.
Sed Tiburtinae sum proximus accola pilae,
qua uidet anticum rustica
Flora Iouem:
alta Suburani uincenda est semita
cliui 5
et numquam sicco sordida
saxa gradu,
uixque datur longas mulorum rumpere mandras
quaeque trahi multo marmora
fune uides.
Illud adhuc grauius quod te post mille labores,
Paule, negat lasso ianitor
esse
domi. 10
Exitus hic operis uani togulaeque madentis:
uix tanti Paulum mane uidere
fuit.
Semper inhumanos habet officiosus amicos:
rex, nisi dormieris, non
potes esse meus.
23
Herbarum fueras indutus, Basse, colores,
iura theatralis dum siluere
loci.
Quae postquam placidi censoris cura renasci
iussit et Oceanum certior
audit eques,
non nisi uel cocco madida uel murice
tincta 5
uest nites et te sic dare
uerba putas.
Quadringentorum nullae sunt, Basse, lacernae,
aut meus ante omnis Cordus
haberet equum.
24
Hermes Martia saeculi uoluptas,
Hermes omnibus eruditus armis,
Hermes et gladiator et magister,
Hermes turbo sui tremorque ludi,
Hermes, quem timet Helius, sed
unum, 5
Hermes, cui cadit Aduolans, sed uni,
Hermes uincere nec ferire doctus,
Hermes subpositicius sibi ipse,
Hermes diuitiae locariorum,
Hermes cura laborque
ludiarum, 10
Hermes belligera superbus hasta,
Hermes aequoreo minax tridente,
Hermes casside languida timendus,
Hermes gloria Martis uniuersi,
Hermes omnia solus et ter
unus. 15
25
"Quadringenta tibi non sunt, Chaerestrate: surge,
Leitus ecce uenit: sta,
fuge, curre, late."
Ecquis, io, reuocat discedentemque reducit?
Ecquis, io, largas pandit
amicus opes?
Quem chartis famaeque damus populisque
loquendum? 5
Quis Stygios non uolt totus
adire lacus?
Hoc, rogo, non melius quam rubro pulpita nimbo
spargere et effuso
permaduisse croco?
Quam non sensuro dare quadringenta caballo,
aureus ut Scorpi nasus
ubique
micet? 10
O frustra locuples, o dissimulator amici,
haec legis et laudas? Quae
tibi fama perit!
26
Quod alpha dixi, Corde, paenulatorum
te nuper, aliqua cum iocarer in charta,
si forte bilem mouit hic tibi uersus,
dicas licebit beta me togatorum.
27
Ingenium studiumque tibi moresque genusque
sunt equitis, fateor: cetera
plebis habes.
Bis septena tibi non sint subsellia tanti,
ut sedeas uiso pallidus
Oceano.
28
Vt bene loquatur sentiatque Mamercus,
efficere nullis, Aule, moribus possis:
pietate fratres Curuios licet uincas,
quiete Neruas, comitate Rusones,
probitate Macros, aequitate
Mauricos, 5
oratione Regulos, iocis Paulos:
robiginosis cuncta dentibus rodit.
Hominem malignum forsan esse tu credas:
ego esse miserum credo, cui placet nemo.
29
Si quando leporem mittis mihi, Gellia, dicis:
"Formonsus septem, Marce,
diebus eris."
Si non derides, si uerum, lux mea, narras,
edisti numquam, Gellia, tu
leporem.
30
Varro, Sophocleo non infitiande cothurno
nec minus in Calabra
suspiciende lyra,
differ opus nec te facundi scaena Catulli
detineat cultis aut elegia
comis;
sed lege fumoso non aspernanda
Decembri 5
carmina, mittuntur quae tibi
mense suo:
commodius nisi forte tibi potiusque uidetur
Saturnalicias perdere,
Varro, nuces.
31
Aspice quam placidis insultet turba iuuencis
et sua quam facilis pondera
taurus amet.
Cornibus hic pendet summis, uagus ille per armos
currit et in toto uentilat
arma boue.
At feritas immota riget: non esset
harena 5
tutior et poterant fallere
plana magis.
Nec trepidant gestus, sed de discrimine palmae
securus puer est
sollicitumque pecus.
32
Quadrantem Crispus tabulis, Faustine, supremis
non dedit uxori. "Cui dedit
ergo?" Sibi.
33
Carpere causidicus fertur mea carmina: qui sit
nescio. Si sciero, uae tibi,
causidice.
34
Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam
oscula commendo deliciasque
meas,
paruola ne nigras horrescat Erotion umbras
oraque Tartarei prodigiosa
canis.
Impletura fuit sextae modo frigora
brumae, 5
uixisset totidem ni minus
illa dies.
Inter tam ueteres ludat lasciua patronos
et nomen blaeso garriat ore
meum.
Mollia non rigidus caespes tegat ossa nec illi,
terra, grauis fueris: non
fuit illa
tibi. 10
35
Dum sibi redire de Patrensibus fundis
ducena clamat coccinatus Euclides
Corinthioque plura de suburbano
longumque pulchra stemma repetit a Leda
et suscitanti Leito
reluctatur, 5
equiti superbo, nobili, lucupleti
cecidit repente magna de sinu clauis.
Numquam, Fabulle, nequior fuit clauis.
36
Laudatus nostro quidam, Faustine, libello
dissimulat, quasi nil
debeat: inposuit.
De dichter de dupe
Pas bracht ik iemand hulde
in een doorwrocht gedicht,
maar hij ontkent zijn schulden
en voelt zich niet verplicht.
Zo zie je hoe rijke zakken
een arme klootzak pakken!
Vert. Frans van
Dooren.
37
Puella senibus dulcior mihi cycnis,
agno Galaesi mollior Phalantini,
concha Lucrini delicatior stagni,
cui nec lapillos praeferas Erythraeos
nec modo politum pecudis Indicae
dentem 5
niuesque primas liliumque non tactum;
quae crine uicit Baetici gregis uellus
Rhenique nodos aureamque nitelam;
fragrauit ore quod rosarium Paesti,
quod Atticarum prima mella
cerarum, 10
quod sucinorum rapta de manu gleba;
cui conparatus indecens erat pauo,
inamabilis sciurus et frequens phoenix,
adhuc recenti tepet Erotion busto,
quam pessimorum lex amara
fatorum 15
sexta peregit hieme, nec tamen tota,
nostros amores gaudiumque lususque.
Et esse tristem me meus uetat Paetus,
pectusque pulsans pariter et comam uellens:
"Deflere non te uernulae pudet
mortem? 20
Ego coniugem" inquit "extuli et tamen uiuo,
notam, superbam, nobilem, lucupletem."
Quid esse nostro fortius potest Paeto?
Ducentiens accepit, et tamen uiuit!
38
Calliodorus habet censum — quis nescit? — equestrem,
Sexte, sed et fratrem
Calliodorus habet.
"Quadringenta seca" qui dicit suka merizei
uno credis equo posse sedere
duos?
Quid cum fratre tibi, quid cum Polluce
molesto? 5
Non esset Pollux si tibi,
Castor eras.
Vnus cum sitis, duo, Calliodore, sedebis?
surge: soloikismovn,
Calliodore, facis.
Aut imitare genus Ledae: cum fratre sedere
non potes, alternis,
Calliodore,
sede. 10
39
Supremas tibi triciens in anno
signanti tabulas, Charine, misi
Hyblaeis madidas thymis placentas.
Defeci: miserere iam, Charine:
signa rarius, aut semel fac
illud, 5
mentitur tua quod subinde tussis.
Excussi loculosque sacculumque:
Croeso diuitior licet fuissem,
Iro pauperior forem, Charine,
si conchem totiens meam
comesses. 10
40
Pinxisti Venerem, colis, Artemidore, Minervam:
et miraris opus displicuisse
tuum?
Logisch gevolg
Hoewel jij Venus uitpenseelt,
bewijs je toch Minerva hulde,
terwijl die twee door twist verdeeld
elkaar van jaloezie vervulden.
Geen wonder dat je op kunstgebied
bepaald niet ieders gunst geniet!
Vert. Frans van
Dooren.
41
Spadone cum sis euiratior fluxo,
et concubino mollior Celaenaeo,
quem sectus ululat matris entheae Gallus,
theatra loqueris et gradus et edicta
trabeasque et Idus fibulasque
censusque, 5
et pumicata pauperes manu monstras.
Sedere in equitum liceat an tibi scamnis
uidebo, Didyme: non licet maritorum.
42
Callidus effracta nummos fur auferet arca,
prosternet patrios impia
flamma lares;
debitor usuram pariter sortemque negabit,
non reddet sterilis semina
iacta seges;
dispensatorem fallax spoliabit
amica, 5
mercibus extructas obruet
unda rates.
Extra fortunam est quidquid donatur amicis:
quas dederis solas semper
habebis opes.
43
Thais habet nigros, niueos Laecania dentes.
Quae ratio est? Emptos haec
habet, illa suos.
44
Quid factum est, rogo, quid repente factum,
ad cenam mihi, Dento, quod uocanti -
quis credat? - quater ausus es negare?
Sed nec respicis et fugis sequentem,
quem thermis modo quaerere et
theatris 5
et conclauibus omnibus solebas.
Sic est, captus es unctiore mensa
et maior rapuit canem culina.
Iam te, sed cito, cognitum et relictum
cum fastidierit popina
diues, 10
antiquae uenies ad ossa cenae.
45
Dicis formonsam, dicis te, Bassa, puellam:
istud quae non est dicere,
Bassa, solet.
46
Basia dum nolo nisi quae luctantia carpsi,
et placet ira mihi plus tua
quam facies,
ut te saepe rogem, caedo, Diadumene, saepe:
consequor hoc, ut me nec
timeas nec ames.
47
Numquam se cenasse domi Philo iurat, et hoc est:
non cenat, quotiens nemo
uocauit eum.
48
Quid non cogit amor! Secuit nolente capillos
Encolpos domino, non
prohibente tamen.
Permisit fleuitque Pudens: sic cessit habenis
audaci questus de Phaethonte
pater;
talis raptus Hylas, talis deprensus
Achilles 5
deposuit gaudens, matre
dolente, comas.
Sed tu ne propera - breuibus ne crede capillis -
tardaque pro tanto munere,
barba, ueni.
49
Vidissem modo forte cum sedentem
solum te, Labiene, tres putaui.
Caluae me numerus tuae fefellit:
sunt illinc tibi, sunt et hinc capilli
quales uel puerum decere
possunt; 5
nudumst in medio caput nec ullus
in longa pilus area notatur.
Hic error tibi profuit Decembri,
tunc cum prandia misit Imperator:
cum panariolis tribus
redisti. 10
Talem Geryonem fuisse credo.
Vites censeo porticum Philippi:
si te uiderit Hercules, peristi.
50
Ceno domi quotiens, nisi te, Charopine, vocavi,
protinus ingentes sunt
inimicitiae,
meque potes stricto medium transfigere ferro,
si nostrum sine te scis
caluisse focum.
Nec semel ergo mihi furtum fecisse
licebit? 5
inprobius nihil est hac,
Charopine, gula.
Desine iam nostram, precor, observare culinam
atque aliquando meus det
tibi verba cocus.
Culinair
Zeg Charopinus, als ik thuis
een keertje zonder jou dineer,
ojee ojee, dan is 't niet pluis
en dreigt er oorlog keer op keer!
Want als jij merkt dat onze haard
eens niet voor jouw persoontje brandt,
dan trek jij onbekookt je zwaard
en maak je me bijna van kant.
Maar jij die gulzig en vraatzuchtig
elk avondmaal met mij wilt delen,
wees eens een beetje onbaatzuchtig
en laat je een keer door mij bestelen.
En lig niet steeds vervuld van wrok
sluw op de loer bij onze keuken,
maar laat je eens lekker door mijn kok
te grazen nemen en verneuken!
Vert. Frans van
Dooren.
51
Hic, qui libellis praegrauem gerit laeuam,
notariorum quem premit chorus leuis,
qui codicillis hinc et inde prolatis
epistolisque commodat grauem uoltum
similis Catoni Tullioque
Brutoque, 5
exprimere, Rufe, fidiculae licet cogant,
haue Latinum, chaire non potest Graecum.
Si fingere istud me putas, salutemus.
52
Quae mihi praestiteris memini semperque tenebo.
Cur igitur taceo, Postume?
Tu loqueris.
Incipio quotiens alicui tua dona referre,
protinus exclamat: "Dixerat
ipse mihi."
Non belle quaedam faciunt duo: sufficit
unus 5
huic operi: si uis ut
loquar, ipse tace.
Crede mihi, quamuis ingentia, Postume, dona
auctoris pereunt garrulitate
sui.
53
Colchida quid scribis, quid scribis, amice, Thyesten?
quo tibi uel Nioben, Basse,
uel Andromachen?
Materia est, mihi crede, tuis aptissima chartis
Deucalion uel, si non placet
hic, Phaethon.
54
Extemporalis factus est meus rhetor:
Calpurnium non scripsit, et salutauit.
55
Dic mihi, quem portas, uolucrum regina? "Tonantem."
Nulla manu quare fulmina
gestat? "Amat."
Quo calet igne deus? "Pueri." Cur mitis aperto
respicis ore Iouem? "De
Ganymede loquor."
56
Cui tradas, Lupe, filium magistro
quaeris sollicitus diu rogasque.
Omnes grammaticosque rhetorasque
devites moneo: nihil sit illi
cum libris Ciceronis aut
Maronis; 5
famae Tutilium suae relinquat;
si versus facit, abdices poetam.
Artes discere volt pecuniosas?
Fac discat citharoedus aut choraules;
si duri puer ingeni
videtur, 10
praeconem facias vel architectum.
Beroepskeuze
Jij vraagt mij, beste Lupus, vele keren:
"Welk vak moet ik mijn zoon toch laten leren?"
Welnu, je moet je in elk geval niet storen
aan meesters, leraren en professoren,
want wat zou hij in godsnaam in de boeken
van Cicero en Vergilius moeten zoeken?
Laat hem niet door een pleiter onderrichten
en ook niet door zo'n vent die zit te dichten.
Wanneer de knaap gevoelig is voor poen,
dan kun je hem beter de muziek in doen.
En is hij wat beperkt van intellect,
maak hem dan deurwaarder of architect.
Vert. Frans van
Dooren.
57
Cum uoco te dominum, noli tibi, Cinna, placere:
saepe etiam seruum sic
resaluto tuum.
58
Cras te uicturum, cras dicis, Postume, semper:
dic mihi, cras istud,
Postume, quando uenit?
Quam longe cras istud! ubi est? aut unde petendum?
Numquid apud Parthos
Armeniosque latet?
Iam cras istud habet Priami uel Nestoris
annos. 5
Cras istud quanti, dic mihi,
possit emi?
Cras uiues? Hodie iam uiuere, Postume, serum est:
ille sapit quisquis,
Postume, uixit heri.
59
Quod non argentum, quod non tibi mittimus aurum,
hoc facimus causa, Stella
diserte, tua.
Quisquis magna dedit, uoluit sibi magna remitti;
fictibus nostris exoneratus
eris.
60
Adlatres licet usque nos et usque
et gannitibus inprobis lacessas,
certum est hanc tibi pernegare famam,
olim petis, in meis libellis
qualiscumque legaris ut per
orbem. 5
Nam te cur aliquis sciat fuisse?
Ignotus pereas, miser, necesse est.
Non derunt tamen hac in urbe forsan
unus vel duo tresve quattuorve,
pellem rodere qui velint
caninam: 10
nos hac a scabie tenemus ungues.
Honds
O jij die lastig als een hond
aan één stuk door naar mij blijft keffen,
terwijl je kwispelt met je kont
zodra je me ergens blijkt te treffen,
ik weiger vást om jou de faam
waar je al zo lang op aast te schenken,
en ik verdom het om je naam
in mijn gedichten te gedenken!
Want wat is er voor argument
waardoor jij voort zou moeten leven?
Voor mijn part sterf je onbekend
en onbemind en onbeschreven!
Maar hoogstwaarschijnlijk zijn er wel
een stuk of wat van die figuren
die jouw ruwharig hondeve!
een keertje grondig willen schuren.
En hoe 't ook zijn mag, ook al durft
een ander jou wél aan te raken,
ik wens mijn handen aan jouw schurft
in geen geval nog vuil te maken!
Vert. Frans van
Dooren.
61
Crispulus iste quis est, uxori semper adhaeret
qui, Mariane, tuae?
Crispulus iste quis est?
Nescio quid dominae teneram qui garrit in aurem
et sellam cubito dexteriore
premit?
Per cuius digitos currit leuis anulus
omnis, 5
crura gerit nullo qui
uiolata pilo?
Nil mihi respondes? "Vxoris res agit" inquis
"iste meae." Sane certus et
asper homo est,
procuratorem uoltu qui praeferat ipso:
acrior hoc Chius non erit
Aufidius. 10
O quam dignus eras alapis, Mariane, Latini:
te successurum credo ego
Panniculo.
Res uxoris agit? Res ullas crispulus iste?
Res non uxoris, res agit
iste tuas.
62
Iure tuo nostris maneas licet, hospes, in hortis,
si potes in nudo ponere
membra solo,
aut si portatur tecum tibi magna supellex:
nam mea iam digitum sustulit
hospitibus.
Nulla tegit fractos — nec inanis — culcita
lectos, 5
putris et abrupta fascia
reste iacet.
Sit tamen hospitium nobis commune duobus:
emi hortos; plus est:
instrue tu; minus est.
63
"Quid sentis" inquis "de nostris, Marce, libellis?"
Sic me sollicitus, Pontice,
saepe rogas.
Admiror, stupeo: nihil est perfectius illis,
ipse tuo cedet Regulus
ingenio.
"Hoc sentis?" inquis "faciat tibi sic bene
Caesar, 5
sic Capitolinus Iuppiter."
Immo tibi.
64
Sextantes, Calliste, duos infunde Falerni,
tu super aestiuas, Alcime,
solue niues;
pinguescat nimio madidus mihi crinis amomo
lassenturque rosis tempora
sutilibus.
Tam uicina iubent non uiuere
Mausolea, 5
cum doceant ipsos posse
perire deos.
65
Astra polumque dedit, quamuis obstante nouerca,
Alcidae Nemees terror et
Arcas aper
et castigatum Libycae ceroma palaestrae
et grauis in Siculo puluere
fusus Eryx,
siluarumque tremor, tacita qui fraude
solebat 5
ducere non rectas Cacus in
antra boues.
Ista tuae, Caesar, quota pars spectatur harenae?
Dat maiora nouus proelia
mane dies.
Quot grauiora cadunt Nemeaeo pondera monstro!
quot tua Maenalios conlocat
hasta
sues! 10
Reddatur si pugna triplex pastoris Hiberi,
est tibi qui possit uincere
Geryonen.
Saepe licet Graiae numeretur belua Lernae,
inproba Niliacis quid facit
Hydra feris?
Pro meritis caelum tantis, Auguste,
dederunt 15
Alcidae cito di, sed tibi
sero dabunt.
66
Saepe salutatus numquam prior ipse salutas:
sic eris Aeternum,
Pontiliane, Vale.
67
Hibernos peterent solito cum more recessus
Atthides, in nidis una
remansit auis.
Deprendere nefas ad tempora uerna reuersae
et profugam uolucres
diripuere suae.
Sero dedit poenas: discerpi noxia
mater 5
debuerat, sed tunc cum
lacerauit Ityn.
68
Arctoa de gente comam tibi, Lesbia, misi,
ut scires quanto sit tua
flaua magis.
69
Antoni Phario nihil obiecture Pothino
et leuius tabula quam
Cicerone nocens,
quid gladium demens Romana stringis in ora?
hoc admisisset nec Catilina
nefas.
Impius infando miles corrumpitur
auro, 5
et tantis opibus uox tacet
una tibi.
Quid prosunt sacrae pretiosa silentia linguae?
Incipient omnes pro Cicerone
loqui.
70
Infusum sibi nuper a patrono
plenum, Maxime, centiens Syriscus
in sellariolis uagus popinis
circa balnea quattuor pergit.
O quanta est gula, centiens comesse!
5
Quanto maior adhuc, nec accubare!
71
Vmida qua gelidas summittit Trebula ualles
et uiridis cancri mensibus
alget ager,
rura Cleonaeo numquam temerata leone
et domus Aeolio semper amica
Noto
te, Faustine, uocant: longas his exige
messes 5
collibus; hibernum iam tibi
Tibur erit.
72
Qui potuit Bacchi matrem dixisse Tonantem,
ille potest Semelen dicere,
Rufe, patrem.
73
Non donem tibi cur meos libellos
oranti totiens et exigenti
miraris, Theodore? Magna causa est:
dones tu mihi ne tuos libellos.
74
Pompeios iuuenes Asia atque Europa, sed ipsum
terra tegit Libyes, si tamen
ulla tegit.
Quid mirum toto si spargitur orbe? Iacere
uno non poterat tanta ruina
loco.
75
Quae legis causa nupsit tibi Laelia, Quinte,
uxorem potes hanc dicere
legitimam.
76
Profecit poto Mithridates saepe ueneno
toxica ne possent saeua
nocere sibi.
Tu quoque cauisti cenando tam male semper
ne posses umquam, Cinna,
perire fame.
77
Narratur belle quidam dixisse, Marulle,
qui te ferre oleum dixit in
auricula.
78
Si tristi domicenio laboras,
Torani, potes esurire mecum.
Non derunt tibi, si soles propinein,
uiles Cappadocae grauesque porri,
diuisis cybium latebit
ouis. 5
Ponetur digitus tenendus unctis
nigra coliculus uirens patella,
algentem modo qui reliquit hortum,
et pultem niueam premens botellus,
et pallens faba cum rubente
lardo. 10
Mensae munera si uoles secundae,
marcentes tibi porrigentur uuae
et nomen pira quae ferunt Syrorum,
et quas docta Neapolis creauit,
lento castaneae uapore
tostae: 15
uinum tu facies bonum bibendo.
Post haec omnia forte si mouebit
Bacchus quam solet esuritionem,
succurrent tibi nobiles oliuae,
Piceni modo quas tulere
rami, 20
et feruens cicer et tepens lupinus.
Parua est cenula—quis potest negare?—
Sed finges nihil audiesue fictum
et uoltu placidus tuo recumbes;
nec crassum dominus leget
uolumen 25
nec de Gadibus inprobis puellae
uibrabunt sine fine prurientes
lasciuos docili tremore lumbos;
sed quod nec graue sit nec infacetum,
parui tibia Condyli
sonabit. 30
Haec est cenula. Claudiam sequeris.
Quam nobis cupis esse tu priorem?
79
Vndecies una surrexti, Zoile, cena,
et mutata tibi est synthesis
undecies,
sudor inhaereret madida ne ueste retentus
et laxam tenuis laederet
aura cutem.
Quare ego non sudo, qui tecum, Zoile,
ceno? 5
Frigus enim magnum synthesis
una facit.
80
Non totam mihi, si uacabis, horam
dones et licet inputes, Seuere,
dum nostras legis exigisque nugas.
"Durum est perdere ferias": rogamus
iacturam patiaris hanc
ferasque. 5
Quod si legeris ista cum diserto
—sed numquid sumus inprobi?— Secundo,
plus multo tibi debiturus hic est
quam debet domino suo libellus.
Nam securus erit, nec
inquieta 10
lassi marmora Sisyphi uidebit,
quem censoria cum meo Seuero
docti lima momorderit Secundi.
81
Semper pauper eris, si pauper es, Aemiliane:
dantur opes nullis nunc nisi
diuitibus.
82
Quid promittebas mihi milia, Gaure, ducenta,
si dare non poteras milia,
Gaure, decem?
An potes et non uis? Rogo, non est turpius istud?
I, tibi dispereas, Gaure:
pusillus homo es.
83
Insequeris, fugio; fugis, insequor. Haec mihi mens est:
uelle tuum nolo, Dindyme, nolle uolo.
84
Iam tristis nucibus puer relictis
clamoso reuocatur a magistro,
et blando male proditus fritillo,
arcana modo raptus e popina,
aedilem rogat udus
aleator. 5
Saturnalia transiere tota,
nec munuscula parua nec minora
misisti mihi, Galla, quam solebas.
Sane sic abeat meus December:
scis certe, puto, uestra iam
uenire 10
Saturnalia, Martias Kalendas;
tunc reddam tibi, Galla, quod dedisti.
|