2

Spectabat modo solus inter omnes
nigris munus Horatius lacernis,
cum plebs et minor ordo maximusque
sancto cum duce candidus sederet.
Toto nix cedidit repente caelo:                            5
albis spectat Horatius lacernis.

3

Aspice quam densum tacitarum vellus aquarum
     defluat in voltus Caesaris inque sinus.
Indulget tamen ille Iove, nec vertice moto
     concretas pigro frigore ridet aquas,
sidus Hyperborei solitus lassare Bootae              5
     et madidis Helicen dissimulare comis.
Quis siccis lascivit aquis et ab aethere ludit?
     Suspicor has pueri Caesaris esse nives.

4

Quod siccae redolet palus lacunae,
crudarum nebulae quod Albularum,
piscinae uetus aura quod marinae,
quod pressa piger hircus in capella,
lassi uardaicus quod euocati,                      5
quod bis murice uellus inquinatum,
quod ieiunia sabbatariarum,
maestorum quod anhelitus reorum,
quod spurcae moriens lucerna Ledae,
quod ceromata faece de Sabina,                10
quod uolpis fuga, uipera cubile,
mallem quam quod oles olere, Bassa.

5

Vir bonus et pauper linguaque et pectore uerus,
     quid tibi uis urbem qui, Fabiane, petis?
Qui nec leno potes nec comissator haberi,
     nec pauidos tristi uoce citare reos,
nec potes uxores cari corrumpere amici,                      5
     nec potes algentes arrigere ad uetulas,
uendere nec uanos circa Palatia fumos,
     plaudere nec Cano, plaudere nec Glaphyro:
unde miser uiues? — "Homo certus, fidus amicus." —
     Hoc nihil est: numquam sic Philomelus eris.              10

6

Credi uirgine castior pudica
et frontis tenerae cupis uideri,
cum sis inprobior, Malisiane,
quam qui compositos metro Tibulli
in Stellae recitat domo libellos.                        5

7

Cur, here quod dederas, hodie, puer Hylle, negasti,
     durus tam subito qui modo mitis eras?
Sed iam causaris barbamque annosque pilosque.
     O nox quam longa es quae facis una senem!
Quid nos derides? Here qui puer, Hylle, fuisti,              5
     dic nobis, hodie qua ratione uir es?

8

Prima salutantes atque altera conterit hora,
     exercet raucos tertia causidicos,
in quintam uarios extendit Roma labores,
     sexta quies lassis, septima finis erit,
sufficit in nonam nitidis octaua palaestris,              5
     imperat extructos frangere nona toros:
hora libellorum decuma est, Eupheme, meorum,
     temperat ambrosias cum tua cura dapes
et bonus aetherio laxatur nectare Caesar
     ingentique tenet pocula parca manu.                10
Tunc admitte iocos: gressu timet ire licenti
     ad matutinum nostra Thalia Iouem.

9

Sotae filia clinici, Labulla,
deserto sequeris Clytum marito,
et donas et amas: echeis asotos.

10

Dum nouus est nec adhuc rasa mihi fronte libellus,
     pagina dum tangi non bene sicca timet,
i, puer, et caro perfer leue munus amico
     qui meruit nugas primus habere meas.
Curre, sed instructus: comitetur Punica librum              5
     spongea: muneribus conuenit illa meis.
Non possunt nostros multae, Faustine, liturae
     emendare iocos: una litura potest.

11

Dum nimium uano tumefactus nomine gaudes
     et Saturninum te, miser, esse pudet,
impia Parrhasia mouisti bella sub ursa,
     qualia qui Phariae coniugis arma tulit.
Excideratne adeo fatum tibi nominis huius,              5
     obruit Actiaci quod grauis ira freti?
An tibi promisit Rhenus quod non dedit illi
     Nilus, et Arctois plus licuisset aquis?
Ille etiam nostris Antonius occidit armis,
     qui tibi conlatus, perfide, Caesar erat.                10

12

Nulli, Thai, negas; sed si te non pudet istud,
     hoc saltem pudeat, Thai, negare nihil.

13

Claudia, Rufe, meo nubit Peregrina Pudenti:
     macte esto taedis, o Hymenaee, tuis.
Tam bene rara suo miscentur cinnama nardo,
     Massica Theseis tam bene uina fauis;
Nec melius teneris iunguntur uitibus ulmi,                      5
     nec plus lotos aquas, litora myrtus amat.
Candida perpetuo reside, Concordia, lecto,
     tamque pari semper sit Venus aequa iugo:
diligat illa senem quondam, sed et ipsa marito
     tum quoque, cum fuerit, non uideatur anus.              10

14

Sili, Castalidum decus sororum,
qui periuria barbari furoris
ingenti premis ore perfidosque
astus Hannibalis leuisque Poenos
magnis cedere cogis Africanis:                  5
paulum seposita seueritate,
dum blanda uagus alea December
incertis sonat hinc et hinc fritillis
et ludit tropa nequiore talo,
nostris otia commoda Camenis,                  10
nec torua lege fronte, sed remissa
lasciuis madidos iocis libellos.
Sic forsan tener ausus est Catullus
magno mittere Passerem Maroni.

15

16

Priuignum non esse tuae te, Galle, nouercae
     rumor erat, coniunx dum fuit illa patris.
Non tamen hoc poterat uiuo genitore probari:
     iam nusquam pater est, Galle, nouerca domi est.
Magnus ab infernis reuocetur Tullius umbris              5
     et te defendat Regulus ipse licet,
non potes absolui: nam quae non desinit esse
     post patrem, numquam, Galle, nouerca fuit.

17

Facere in Lyciscam, Paule, me iubes uersus,
quibus illa lectis rubeat et sit irata.
O Paule, malus es: irrumare uis solus.

18

Qua uicina pluit Vipsanis porta columnis
     et madet adsiduo lubricus imbre lapis,
in iugulum pueri, qui roscida tecta subibat,
     decidit hiberno praegrauis unda gelu:
cumque peregisset miseri crudelia fata,              5
     tabuit in calido uolnere mucro tener.
Quid non saeua sibi uoluit Fortuna licere?
     Aut ubi non mors est, si iugulatis aquae?

19

Hanc tibi Sequanicae pinguem textricis alumnam,
     quae Lacedaemonium barbara nomen habet,
sordida, sed gelido non aspernanda Decembri
     dona, peregrinam mittimus endromida: —
seu lentum ceroma teris tepidumque trigona              5
     siue harpasta manu puluerulenta rapis,
plumea seu laxi partiris pondera follis
     siue leuem cursu uincere quaeris Athan —
ne madidos intret penetrabile frigus in artus
     neue grauis subita te premat Iris aqua.              10
Ridebis uentos hoc munere tectus et imbris,
     nec sic in Tyria sindone tutus eris.

20

Dicit se uetulam, cum sit Caerellia pupa:
     pupam se dicit Gellia, cum sit anus.
Ferre nec hanc possis, possis, Colline, nec illam:
     altera ridicula est, altera putidula.

21

Nullos esse deos, inane caelum
adfirmat Segius: probatque, quod se
factum, dum negat haec, uidet beatum.

22

Primos passa toros et adhuc placanda marito
     merserat in nitidos se Cleopatra lacus,
dum fugit amplexus. Sed prodidit unda latentem;
     lucebat, totis cum tegeretur aquis:
condita sic puro numerantur lilia uitro,              5
     sic prohibet tenuis gemma latere rosas.
Insilui mersusque uadis luctantia carpsi
     basia: perspicuae plus uetuistis aquae.

23

Dum tu lenta nimis diuque quaeris
quis primus tibi quisue sit secundus,
Graium quos epigramma conparauit,
palmam Callimachus, Thalia, de se
facundo dedit ipse Bruttiano.              5
Qui si Cecropio satur lepore
Romanae sale luserit Mineruae,
ille me facias, precor, secundum.

24

Omnes quas habuit, Fabiane, Lycoris amicas
     extulit: uxori fiat amica meae.

Cru
Lycoris begraaft haar vriendinnen met horden.
Och moge mijn vrouw ook vriendin van haar worden!

Vert. Frans van Dooren.

25

Aemula Baianis Altini litora uillis
     et Phaethontei conscia silua rogi,
quaeque Antenoreo Dryadum pulcherrima Fauno
     nupsit ad Euganeos Sola puella lacus,
et tu Ledaeo felix Aquileia Timauo,              5
     hic ubi septenas Cyllarus hausit aquas:
uos eritis nostrae requies portusque senectae,
     si iuris fuerint otia nostra sui.

26

Quod te mane domi toto non uidimus anno,
     uis dicam quantum, Postume, perdiderim?
Tricenos, puto, bis, uicenos ter, puto, nummos.
     Ignosces: togulam, Postume, pluris emo.

27

Saepe meos laudare soles, Auguste, libellos.
     Invidus ecce negat: num minus ergo soles?
Quid quod honorato non sola voce dedisti
     non alius poterat quae dare dona mihi?
Ecce iterum nigros conrodit lividus ungues:              5
     da, Caesar, tanto tu magis, ut doleat.

Gunst baart nijd
O hoogverheven keizer, die
mijn verzen dikwijls pleegt te prijzen,
zult u door iemands jaloezie
er mij nu om terecht gaan wijzen?
Hebt u mij dan niet steeds geëerd
en overladen met geschenken
waar anderen gegarandeerd
niet eens aan zouden kunnen denken?
Kijk, daar zie ik die nijdas weer
verbitterd op zijn nagels bijten:
o Caesar, schenk mij zóveel meer
dat de afgunst hem mag openrijten!  

Vert. Frans van Dooren.

28

Donasti tenero, Chloe, Luperco
Hispanas Tyriasque coccinasque,
et lotam tepido togam Galaeso,
Indos sardonychas, Scythas zmaragdos,
et centum dominos nouae monetae:              5
et quidquid petit usque et usque donas.
Vae glabraria, uae tibi misella:
nudam te statuet tuus Lupercus.

29

Obstat, care Pudens, nostris sua turba libellis
     lectoremque frequens lassat et implet opus.
Rara iuuant: primis sic maior gratia pomis,
     hibernae pretium sic meruere rosae;
sic spoliatricem commendat fastus amicam              5
     ianua nec iuuenem semper aperta tenet.
Saepius in libro numeratur Persius uno
     quam leuis in tota Marsus Amazonide.
Tu quoque de nostris releges quemcumque libellis,
     esse puta solum: sic tibi pluris erit.              10

30

Baiano procul a lacu, monemus,
piscator, fuge, ne nocens recedas.
sacris piscibus hae natantur undae,
qui norunt dominum manumque lambunt
illam, qua nihil est in orbe maius.              5
Quid quod nomen habent et ad magistri
uocem quisque sui uenit citatus?
Hoc quondam Libys impius profundo,
dum praedam calamo tremente ducit,
raptis luminibus repente caecus              10
captum non potuit uidere piscem,
et nunc sacrilegos perosus hamos
Baianos sedet ad lacus rogator.
At tu, dum potes, innocens recede
iactis simplicibus cibis in undas,              15
et pisces uenerare delicatos.

31

Quod cupis in nostris dicique legique libellis
     et nonnullus honos creditur iste tibi,
ne ualeam si non res est gratissima nobis
     et uolo te chartis inseruisse meis.
Sed tu nomen habes auerso fonte sororum              5
     inpositum, mater quod tibi dura dedit;
quod nec Melpomene, quod nec Polyhymnia possit
     nec pia cum Phoebo dicere Calliope.
Ergo aliquod gratum Musis tibi nomen adopta:
     non semper belle dicitur "Hippodame".              10

32

Et latet et lucet Phaethontide condita gutta,
     ut uideatur apis nectare clusa suo.
Dignum tantorum pretium tulit illa laborum:
     credibile est ipsam sic uoluisse mori.

33

Plena laboratis habeas cum scrinia libris,
     emittis quare, Sosibiane, nihil?
"Edent heredes" inquis "mea carmina". Quando?
     Tempus erat iam te, Sosibiane, legi.

34

Sordida cum tibi sit, uerum tamen, Attale, dicit,
     quisquis te niueam dicit habere togam.

35

Frontibus aduersis molles concurrere dammas
     uidimus et fati sorte iacere pari.
Spectauere canes praedam, stupuitque superbus
     uenator cultro nil superesse suo.
Vnde leues animi tanto caluere furore?              5
     Sic pugnant tauri, sic cecidere uiri.

36

Cana est barba tibi, nigra est coma: tinguere barbam
     non potes — haec causa est — et potes, Ole, comam.

37

"Centum Coranus et ducenta Mancinus,
trecenta debet Titius, hoc bis Albinus,
decies Sabinus alterumque Serranus;
ex insulis fundisque tricies soldum,
ex pectore redeunt ter ducena Parmensi":              5
totis diebus, Afer, hoc mihi narras
et teneo melius ista quam meum nomen.
Numeres oportet aliquid, ut pati possim;
cotidianam refice nauseam nummis:
audire gratis, Afer, ista non possum.              10

38

Galla, nega: satiatur amor nisi gaudia torquent:
     sed noli nimium, Galla, negare diu.

39

Argenti genus omne conparasti,
et solus ueteres Myronos artes,
solus Praxitelus manum Scopaeque,
solus Phidiaci toreuma caeli,
solus Mentoreos habes labores.              5
Nec desunt tibi uera Gratiana
nec quae Callaico linuntur auro
nec mensis anaglypta de paternis.
Argentum tamen inter omne miror
quare non habeas, Charine, purum.              10

40

Atria Pisonum stabant cum stemmate toto
     et docti Senecae ter numeranda domus,
praetulimus tantis solum te, Postume, regnis:
     pauper eras et eques, sed mihi consul eras.
Tecum ter denas numeraui, Postume, brumas:              5
     communis nobis lectus et unus erat.
Iam donare potes, iam perdere, plenus honorum,
     largus opum: expecto, Postume, quid facias.
Nil facis et serum est alium mihi quaerere regem.
     Hoc, Fortuna, placet? "Postumus inposuit".              10

41

Quid recitaturus circumdas uellera collo?
     Conueniunt nostris auribus ista magis.

42

Si quis forte mihi possit praestare roganti,
     audi, quem puerum, Flacce, rogare uelim.
Niliacis primum puer hic nascatur in oris:
     nequitias tellus scit dare nulla magis.
Sit niue candidior: namque in mareotide fusca              5
     pulchrior est quanto rarior iste color.
Lumina sideribus certent mollesque flagellent
     colla comae: tortas non amo, Flacce, comas.
Frons breuis atque modus leuiter sit naribus uncis,
     Paestanis rubeant aemula labra rosis.              10
Saepe et nolentem cogat nolitque uolentem;
     liberior domino saepe sit ille suo;
et timeat pueros, excludat saepe puellas:
     uir reliquis, uni sit puer ille mihi.
"Iam scio, nec fallis: nam me quoque iudice uerum est.              15
     Talis erat" dices "noster Amazonicus".

43

Non dixi, Coracine, te cinaedum:
non sum tam temerarius nec audax
nec mendacia qui loquar libenter.
Si dixi, Coracine, te cinaedum,
iratam mihi Pontiae lagonam,              5
iratum calicem mihi Metili:
iuro per Syrios tibi tumores,
iuro per Berecyntios furores.
Quid dixi tamen? Hoc leve et pusillum,
quod notum est, quod et ipse non negabis:              10
dixi te, Coracine, cunnilingum.

Misverstand
Nee, Coracinus, je hebt het mis:
ik noemde jou niet ouwe flikker.
En wat je ook denken mag, er is
wat dat betreft niets aan de knikker.
Bang als ik ben, zou ik ook nooit
het lef hebben jou zo te noemen,
al ben ik niet de man om ooit
de waarheid van iets te verbloemen.
En dit zeg ik je nog erbij:
als ik jou ouwe flikker noemde,
dan had ik 't liefste dat men mij
voor eeuwig en altijd verdoemde.
Dit zweer ik bij het wreedste gift
dat men ooit iemand toe kan delen,
dit zweer ik bij de heetste drift
die ooit verwekt wordt door Cybele.
Maar ja, hoe noemde ik jou dan wél?
Och, 't is maar een gering verschil,
niet waard dat ik het hier vertel.
Maar als je 't zo graag weten wil:
ik noemde jou niet ouwe flikker,
ik noemde jou wel vrouwenlikker!

Vert. Frans van Dooren.

44

Hic est pampineis uiridis modo Vesbius umbris,
     presserat hic madidos nobilis uua lacus:
haec iuga quam Nysae colles plus Bacchus amauit;
     hoc nuper Satyri monte dedere choros;
haec Veneris sedes, Lacedaemone gratior illi;              5
     his locus Herculeo nomine clarus erat.
Cuncta iacent flammis et tristi mersa fauilla:
     nec superi uellent hoc licuisse sibi.

45

Haec tibi pro nato plena dat laetus acerra,
     Phoebe, Palatinus munera Parthenius,
ut, qui prima nouo signat quinquennia lustro,
     impleat innumeras Burrus Olympiadas.
Fac rata uota patris: sic te tua diligat arbor,              5
     gaudeat et certa uirginitate soror;
perpetuo sic flore mices, sic denique non sint
     tam longae Bromio quam tibi, Phoebe, comae.

46

Saturnalia diuitem Sabellum
fecerunt: merito tumet Sabellus,
nec quemquam putat esse praedicatque
inter causidicos beatiorem.
Hos fastus animosque dat Sabello              5
farris semodius fabaeque fresae,
et turis piperisque tres selibrae,
et Lucanica uentre cum Falisco,
et nigri Syra defruti lagona,
et ficus Libyca gelata testa              10
cum bulbis cocleisque caseoque.
Piceno quoque uenit a cliente
parcae cistula non capax oliuae
et crasso figuli polita caelo
septenaria synthesis Sagunti,              15
Hispanae luteum rotae toreuma,
et lato uariata mappa clauo.
Saturnalia fructuosiora
annis non habuit decem Sabellus.

47

Encaustus Phaethon tabula tibi pictus in hac est.
     Quid tibi uis, dipyrum qui Phaethonta facis?

48

Percidi gaudes, percisus, Papyle, ploras:
     cur, quae uis fieri, Papyle, facta doles?
Paenitet obscenae pruriginis? An magis illud
     fles, quod percidi, Papyle, desieris?

49

Nescit, crede mihi, quid sint epigrammata, Flacce,
     qui tantum lusus illa iocosque uocat.
Ille magis ludit qui scribit prandia saeui
     Tereos aut cenam, crude Thyesta, tuam,
aut puero liquidas aptantem Daedalon alas,              5
     pascentem Siculas aut Polyphemon ouis.
A nostris procul est omnis uesica libellis,
     Musa nec insano syrmate nostra tumet.
"Illa tamen laudant omnes, mirantur, adorant".
     Confiteor: laudant illa, sed ista legunt.              10

50

Quid me, Thai, senem subinde dicis?
Nemo est, Thai, senex ad irrumandum.

51

Cum tibi non essent sex milia, Caeciliane,
     ingenti late uectus es hexaphoro:
postquam bis decies tribuit dea caeca sinumque
     ruperunt nummi, factus es, ecce, pedes.
Quid tibi pro meritis et tantis laudibus optem?              5
     Di reddant sellam, Caeciliane, tibi.

52

Gestari iunctis nisi desinis, Hedyle, capris,
     qui modo ficus eras, iam caprificus eris.

53

Hunc, quem saepe uides intra penetralia nostrae
     Pallados et templi limina, Cosme, noui
cum baculo peraque senem, cui cana putrisque
     stat coma et in pectus sordida barba cadit,
cerea quem nudi tegit uxor abolla grabati,              5
     cui dat latratos obuia turba cibos,
esse putas Cynicum deceptus imagine ficta:
     non est hic Cynicus, Cosme: quid ergo? Canis.

54

O cui Tarpeias licuit contingere quercus
     et meritas prima cingere fronde comas,
si sapis, utaris totis, Colline, diebus
     extremumque tibi semper adesse putes.
Lanificas nulli tres exorare puellas              5
     contigit: obseruant quem statuere diem.
Diuitior Crispo, Thrasea constantior ipso,
     lautior et nitido sis Meliore licet:
nil adicit penso Lachesis, fusosque sororum
     explicat et semper de tribus una secat.              10

55

Luci, gloria temporum tuorum,
qui Caium ueterem Tagumque nostrum
Arpis cedere non sinis disertis,
Argiuas generatus inter urbes
Thebas carmine cantet aut Mycenas,              5
aut claram Rhodon aut libidinosae
Ledaeas Lacedaemonos plaestras:
nos Celtis genitos et ex Hiberis
nostrae nomina duriora terrae
grato non pudeat referre uersu:              10
saeuo Bilbilin optimam metallo,
quae uincit Chalypasque Noricosque,
et ferro Plateam suo sonantem,
quam fluctu tenui, sed inquieto
armorum Salo temperator ambit,              15
Tutelamque chorosque Rixa marum,
et conuiuia festa Carduarum,
et textis Peterin rosis rubentem,
atque antiqua patrum theatra Rigas,
et certos iaculo leui Silaos,              20
Turgontique lacus Turasiaeque,
et parua uada pura Tuetonissae,
et sanctum Buradonis ilicetum,
per quod uel piger ambulat uiator,
et quae fortibus excolit iuuencis              25
curuae Manlius arua Vatiuescae.
Haec tam rustica, delicate lector,
rides nomina? Rideas licebit,
haec tam rustica malo quam Butuntus.

56

Munera quod senibus viduisque ingentia mittis,
     vis te munificum, Gargiliane, vocem?
Sordidius nihil est, nihil est te spurcius uno,
     qui potes insidias dona vocare tuas:
sic avidis fallax indulget piscibus hamus,              5
     callida sic stultas decipit esca feras.
Quid sit largiri, quid sit donare docebo,
     si nescis: dona, Gargiliane, mihi.

Intentioneel
Al zie ik jou ook aardig veel
aan weduwen en grijsaards schenken,
ik vind het verre van reëel
om je als vrijgevig te gedenken.
Want wie is er meer schaamteloos
dan jij, die 't ijskoud durft te wagen
de naam te geven van cadeaux
aan valstrikken en hinderlagen?
Zo grijpt de gluiperige haak
de grage vis in de rivieren,
zo lokt de vleesgeur en de smaak
van 't sluwe aas de domme dieren.
Luister eens goed: je spreekt pas dan,
o Gargilianus, van geschenken,
wanneer je er zonder enige plan
iemand als mij mee wilt bedenken.  

Vert. Frans van Dooren.

57

Dum nos blanda tenent lasciui stagna Lucrini
     et quae pumiceis fontibus antra calent,
tu colis Argei regnum, Faustine, coloni,
     quo te bis decimus ducit ab urbe lapis.
Horrida sed feruent Nemeaei pectora monstri,              5
     nec satis est Baias igne calere suo.
Ergo sacri fontes et litora grata ualete,
     Nympharum pariter Nereidumque domus.
Herculeos colles gelida uos uincite bruma,
     nunc Tiburtinis cedite frigoribus.              10

58

In tenebris luges amissum, Galla, maritum:
     nam plorare pudet te, puto, Galla, uirum.

59

Flentibus Heliadum ramis dum uipera repit,
     fluxit in obstantem sucina gemma feram:
quae dum miratur pingui se rore teneri,
     concreto reguit uincta repente gelu.
Ne tibi regali placeas, Cleopatra, sepulcro,              5
     uipera si tumulo nobiliore iacet.

60

Ardea solstitio Castranaque rura petantur
     quique Cleonaeo sidere feruet ager,
cum Tiburtinas damnet Curiatius auras
     inter laudatas ad Styga missus aquas.
Nullo fata loco possis excludere: cum mors              5
     uenerit, in medio Tibure Sardinia est.

61

Donasse amicum tibi ducenta, Mancine,
nuper superbo laetus ore iactasti.
Quartus dies est, in schola poetarum
dum fabulamur, milibus decem dixti
emptas lacernas munus esse Pompullae,              5
sardonycha uerum lineisque ter cinctum
duasque similes fluctibus maris gemmas
dedisse Bassam Caeliamque iurasti.
Here de theatro, Pollione cantante,
cum subito abires, dum fugis, loquebaris,              10
hereditatis tibi trecenta uenisse,
et mane centum, et post meridie centum.
Quid tibi sodales fecimus mali tantum?
Miserere iam, crudelis, et sile tandem;
aut, si tacere lingua non potest ista,              15
aliquando narra quod uelimus audire.

62

Tibur in Herculeum migrauit nigra Lycoris,
     omnia dum fieri candida credit ibi.

63

Dum petit a Baulis mater Caerellia Baias,
     occidit insani crimine mersa freti.
Gloria quanta perit uobis! Haec monstra Neroni
     nec iussae quondam praestiteratis, aquae.

64

Iuli iugera pauca Martialis
hortis Hesperidum beatiora
longo Ianiculi iugo recumbunt:
lati collibus imminent recessus,
et planus modico tumore uertex              5
caelo perfruitur sereniore,
et curuas nebula tegente ualles
solus luce nitet peculiari:
puris leniter admouentur astris
celsae culmina delicata uillae.              10
Hinc septem dominos uidere montis
et totam licet aestimare Romam,
Albanos quoque Tusculosque colles
et quodcumque iacet sub urbe frigus,
Fidenas ueteres breuesque Rubras,              15
et quod uirgineo cruore gaudet
Annae pomiferum nemus Perennae.
Illinc Flaminiae Salariaeque
gestator patet essedo tacente,
ne blando rota sit molesta somno,              20
quem nec rumpere nauticum celeuma
nec clamor ualet helciariorum,
cum sit tam prope Muluius sacrumque
lapsae per Tiberim uolent carinae.
Hoc rus, seu potius domus uocanda est,              25
commendat dominus: tuam putabis,
tam non inuida tamque liberalis,
tam comi patet hospitalitate:
credas Alcinoi pios Penates
aut facti modo diuitis Molorchi.              30
Vos nunc omnia parua qui putatis,
centeno gelidum ligone Tibur
uel Praeneste domate pendulamque
uni dedite Setiam colono,
dum me iudice praeferantur istis              35
Iuli iugera pauca Martialis.

65

Oculo Philaenis semper altero plorat.
Quo fiat istud quaeritis modo? Lusca est.

66

Egisti uitam semper, Line, municipalem,
     qua nihil omnino uilius esse potest.
Idibus et raris togula est excussa Kalendis,
     duxit et aestates synthesis una decem.
Saltus aprum, campus leporem tibi misit inemptum,              5
     silua grauis turdos exagitata dedit,
captus flumineo uenit de gurgite piscis,
     uina ruber fudit non peregrina cadus.
Nec tener Argolica missus de gente minister,
     sed stetit inculti rustica turba foci.              10
Vilica uel duri conpressa est nupta coloni,
     incaluit quotiens saucia uena mero.
Nec nocuit tectis ignis nec Sirius agris,
     nec mersa est pelago nec fuit ulla ratis.
Subposita est blando numquam tibi tessera talo,              15
     alea sed parcae sola fuere nuces.
Dic ubi sit decies, mater quod auara reliquit.
     Nusquam est: fecisti rem, Line, difficilem.

67

Praetorem pauper centum sestertia Gaurus
     orabat cana notus amicitia,
dicebatque suis haec tantum desse trecentis,
     ut posset domino plaudere iustus eques.
Praetor ait: "Scis me Scorpo Thalloque daturum,              5
     atque utinam centum milia sola darem."
Ah! pudet ingratae, pudet ah! male diuitis arcae.
     Quod non das equiti, uis dare, praetor, equo?

68

Inuitas centum quadrantibus et bene cenas.
     Vt cenem inuitor, Sexte, an ut inuideam?

69

Tu Setina quidem semper uel Massica ponis,
     Papyle, sed rumor tam bona uina negat:
diceris hac factus caelebs quater esse lagona.
     Nec puto nec credo, Papyle, nec sitio.

70

Nihil Ammiano praeter aridam restem
moriens reliquit ultimis pater ceris.
Fieri putaret posse quis, Marulline,
ut Ammianus mortuum patrem nollet?

71

Quaero diu totam, Safroni Rufe, per urbem,
     si qua puella neget: nulla puella negat.
Tamquam fas non sit, tamquam sit turpe negare,
     tamquam non liceat, nulla puella negat.
Casta igitur nulla est? Sunt castae mille. Quid ergo              5
     casta facit? Non dat, non tamen illa negat.

Zeg nou eens nee
Ik zoek al lang in heel de stad
een meisje dat eens nee wil zeggen,
maar Rufus, och 't zit me niet glad:
geen meisje wil dat woordje zeggen.
Alsof het wijst op slecht gedrag
en lelijk is om nee te zeggen,
alsof het zonde is en niet mag:
geen meisje wil dat woordje zeggen.
"Maar vind je in geen enkel huis
meisjes die zuiver zijn en zedig?"
Jawel, er zijn er heel wat kuis,
maar geen van hen is het volledig.
Want ogenschijnlijk gaan ze niet
met iedereen zomaar in zee,
maar als je hen in de ogen ziet,
zeggen ze geen van allen nee!

Vert. Frans van Dooren.

72

Exigis ut donem nostros tibi, Quinte, libellos.
     Non habeo, sed habet bibliopola Tryphon.
"Aes dabo pro nugis et emam tua carmina sanus?
     Non, inquis, faciam tam fatue." Nec ego.

73

Cum grauis extremas Vestinus duceret horas
     et iam per Stygias esset iturus aquas,
ultima uoluentis orauit pensa sorores,
     ut traherent parua stamina pulla mora,
iam sibi defunctus caris dum uiuit amicis.              5
     Mouerunt tetricas tam pia uota deas.
Tunc largas partitus opes a luce recessit,
     seque mori post hoc credidit ille senem.

74

Aspicis inbelles temptent quam fortia dammae
     proelia? Tam timidus quanta sit ira feris?
In mortem paruis concurrere frontibus ardent.
     Vis, Caesar, dammis parcere? Mitte canes.

75

O felix animo, felix, Nigrina, marito,
     atque inter Latias gloria prima nurus:
te patrios miscere iuuat cum coniuge census,
     gaudentem socio participique uiro.
Arserit Euhadne flammis iniecta mariti,              5
     nec minor Alcestin fama sub astra ferat;
tu melius. Certo meruisti pignore uitae
     ut tibi non esset morte probandus amor.

76

Milia misisti mihi sex bis sena petenti:
     ut bis sena feram, bis duodena petam.

77

Numquam diuitias deos rogaui
contentus modicis meoque laetus:
paupertas, ueniam dabis, recede.
Causast quae subiti nouique uoti?
Pendentem uolo Zoilum uidere.              5

78

Condita cum tibi sit iam sexagensima messis
     et facies multo splendeat alba pilo,
discurris tota uagus urbe, nec ulla cathedra est
     cui non mane feras inrequietus Haue;
et sine te nulli fas est prodire tribuno,              5
     nec caret officio consul uterque tuo;
et sacro decies repetis Palatia cliuo
     Sigerosque meros Partheniosque sonas.
Haec faciant sane iuuenes: deformius, Afer,
     omnino nihil est ardalione sene.              10

79

Hospes eras nostri semper, Matho, Tiburtini.
     Hoc emis. Inposui: rus tibi vendo tuum.

Vraag aan Matho
Jij die, toen ik in Tibur was,
bij mij de deur placht plat te lopen,
wil jij niet voor een habbekras
je eigen landgoed van mij kopen?

Vert. Frans van Dooren.

80

Declamas in febre, Maron: hanc esse phrenesin
     si nescis, non es sanus, amice Maron.
Declamas aeger, declamas hemitritaeos:
     si sudare aliter non potes, est ratio.
"Magna tamen res est". Erras; cum uiscera febris              5
     exurit, res est magna tacere, Maron.

81

Epigramma nostrum cum Fabulla legisset,
negare nullam quo queror puellarum,
semel rogata bisque terque neglexit
preces amantis. Iam, Fabulla, promitte:
negare iussi, pernegare non iussi.              5

Zeg nou eens ja
Toen jij, Fabulla, in 't epigram
dat vlak hiervoor staat, had gelezen
dat mij nog nooit, waar ik ook kwam,
een meisje echt had afgewezen,
weigerde jij tot drie keer toe
om me in je woning te ontvangen,
waardoor ik nu, ik weet niet hoe,
verteerd word door een blind verlangen.
Maar och, Fabulla, ik vroeg wél
om eens een keertje nee te zeggen,
maar niet om heel het liefdesspel
volledig voor mij lam te leggen.

Vert. Frans van Dooren.

82

Hos quoque commenda Venuleio, Rufe, libellos,
     inputet et nobis otia parua roga,
immemor et paulum curarum operumque suorum
     non tetrica nugas exigat aure meas.
Sed nec post primum legat haec summumue trientem,              5
     sed sua cum medius proelia Bacchus amat.
Si nimis est legisse duos, tibi charta plicetur
     altera: diuisum sic breue fiet opus.

83

Securo nihil est te, Naeuole, peius; eodem
     sollicito nihil est, Naeuole, te melius.
Securus nullum resalutas, despicis omnes,
     nec quisquam liber nec tibi natus homo est:
sollicitus donas, dominum regemque salutas,              5
     inuitas. Esto, Naeuole, sollicitus.

84

Non est in populo nec urbe tota
a se Thaida qui probet fututam,
cum multi cupiant rogentque multi.
Tam casta est, rogo, Thais? Immo fellat.

85

Nos bibimus uitro, tu murra, Pontice. Quare?
     Prodat perspicuus ne duo uina calix.

86

Si uis auribus Atticis probari,
exhortor moneoque te, libelle,
ut docto placeas Apollinari:
nil exactius eruditiusque est,
sed nec candidius benigniusque.              5
Si te pectore, si tenebit ore,
nec rhonchos metues maligniorum,
nec scombris tunicas dabis molestas:
si damnauerit, ad salariorum
curras scrinia protinus licebit,              10
inuersa pueris arande charta.

87

Infantem secum semper tua Bassa, Fabulle,
     conlocat et lusus deliciasque uocat,
et, quo mireris magis, infantaria non est.
     Ergo quid in causa est? Pedere Bassa solet.

88

Nulla remisisti paruo pro munere dona,
     et iam Saturni quinque fuere dies.
Ergo nec argenti sex scripula Septiciam
     missa nec a querulo mappa cliente fuit,
Antipolitani nec quae de sanguine thynni              5
     testa rubet, nec quae cottana parua gerit,
nec rugosarum uimen breue Picernarum,
     dicere te posses ut meminisse mei!
Decipies alios uerbis uoltuque benigno,
     nam mihi iam notus dissimulator eris.              10

89

Ohe, iam satis est, ohe, libelle,
iam peruenimus usque ad umbilicos.
Tu procedere adhuc et ire quaeris,
nec summa potes in schida teneri,
sic tamquam tibi res peracta non sit,              5
quae prima quoque pagina peracta est.
Iam lector queriturque deficitque,
iam librarius hoc et ipse dicit
"Ohe, iam satis est, ohe, libelle."