|
Kox' Columns Kox' Column 7Het kabinet is gevallen. Mooi zo. De democratie bloeit als nooit te voren! En ook: politici zijn tegenwoordig goed
te begrijpen. En ook: meningen, waar vroeger niemand
voor uit durfde te komen, worden nu zonder reserve
verkondigd. Te lang is in dit land om de problemen
heengedraaid. Daar komt nu eindelijk verandering in.
Alle patjepeeërs, glimmende-auto-liefhebbers, harde
zwartwerkers, hoerenlopers met sportvelgen,
uitkeringsfraudeurs, zwetende bierdrinkers,
voetbalsupporters en mislukkelingen, die voorheen
hun rancune nergens kwijt konden, vinden nu
eindelijk gehoor voor hun klachten over hun
allochthone buren. De oude partijen zingen hun oude liedjes. De nieuwe partijen zingen nieuwe songs. De melodie is vals, de tekst is dom, maar het ritme is geweldig. Dat er steeds meer nieuwe partijen
komen, is niet vreemd. Hoe meer partijen er komen, hoe
genuanceerder de verschillen tussen de partijen
zijn. De diversiteit van de partijen wordt zo groot, dat zelfs de ergst zwevende kiezer veilig kan landen in het gespreide bedje van een nieuwe met zijn eigenzinnige opvattingen accorderende partij. Hoera! Wat nog mooier is, iedereen lijsttrekker! Dat is de trend. Vijftien miljoen partijen! Ideaal! * En daarmee krijgt Kox eindelijk en onverhoopt de kans, waar hij al jaren op wacht. Het politieke klimaat lijkt rijp voor de ingrijpende en geheel oorspronkelijke vernieuwing, die Kox kan bieden. Kox´ revolutionaire plan komt kort
samengevat neer op: Dat is pas vernieuwend! Terug naar vroeger. Terug naar wanneer?
In die tijd werd er niet gekletst, maar gewerkt. De leraar, de politieagent en de dokter hadden onomstreden gezag. De huizen waren sober ingericht met oerdegelijke meubelen. Men at wat de pot schafte, kool, bloemkool, boerenkool, rode kool, zuurkool, sla, andijvie en spinazie. Niets geen gekkigheid als paprika´s en courgettes. De kinderen zwegen in de aanwezigheid van volwassenen, of hielden zich bezig met leerzame en verantwoorde spelen als Ganzenbord, Pim-pam-pet en Monopoly. De vrouw werkte in huis: zij hield de woning proper, lapte de ramen, kookte degelijke en voedzame maaltijden en maakte zich geen zorgen om haar seksualiteit. De man verdiende de kost in een betrouwbare onderneming. De auto werd op zaterdag gewassen, zelden gebruikt, en dan nog meestal om oma op te halen en een fijne dag in de natuur te bezorgen. Men liet zijn fiets buiten staan zonder sloten en kettingen. Verjaardagsfeesten waren een gezellige bijeenkomst van de hele familie, waarbij ooms een glaasje bier dronken, tante´s een bessenjenevertje nuttigden en de kinderen blij waren met een glaasje ranja. Alom heerste tevredenheid en hoop. De vogels zongen, de natuur gedroeg zich volgens verwachting, zomers lieten mooi weer zien, de winterse duisternis werd opgevrolijkt door ijspret en erwtensoep. De treinen reden op tijd. Zij werden bestuurd door zingende machinisten, terwijl de kaartjes werden geknipt door goedlachse en behulpzame conducteurs. De televisie bood één zender, waar alle programma´s die je wilde zien werden vertoond. Bioscopen vertoonden films, die je het fijne gevoel gaven, dat alles goed af zou lopen. De muziek werd gekenmerkt door mooie melodieën en weergaloze teksten, vervaardigd door vakmensen, die zonder drumcomputers, synthesizers, halfnaakte sloeries en drugsverslaafde criminelen toch een grote populariteit wisten te bereiken. In de jaren vijftig leefde een groot gezin van 10 euro per week. En riant! Naar de maatstaven van toen, natuurlijk. Die tijd wil Kox weer terug zien. Dat moet toch kunnen? Breng uw stem uit op Kox, of op een andere kandidaat, die dit gedachtengoed aanhangt. Roep niet langer: ik heb recht op ... en dan komt er een waslijst; maar bedenk: wat zijn mijn plichten jegens de samenleving? Kan ik boodschappen doen voor mijn zieke buurman? Zal ik mijn Turkse collega Turks fruit geven? Zal ik de jongste leerlingen van de basisschool helpen met het oversteken van die drukke weg? Kan ik niet op donderdag de kantine van mijn sportvereniging dweilen? Wanneer heb ik mijn liefhebbende echtgenote ook al weer voor het laatst met een bloemetje verblijd? Kan ik die bejaarde niet van dienst zijn bij het beklimmen van de bus? Zal ik mijn vrouw niet wat ondergoed laten breien en de verwarming dan enkele graden lager afstellen? Van de zomer gaan we op vakantie in een huisje in Callantsoog! Normen en waarden, Kox lust er wel pap van. Op school gaan we dan weer terug naar een rooster met zestien uren Latijn en Grieks. Weg met al die nieuwe vakken, techniek, CKV, KCV, verzorging... Sinds de invoering van het vak verzorging is de jeugd alleen maar méér gaan roken en drinken, om nog maar te zwijgen van een groot aantal andere ongewenste activiteiten, waaraan de hoop van het vaderland zich onbeteugeld overgeeft. We moeten terug naar onze wortels.
Letterlijk en figuurlijk.
|