- 462

Cimon leidt een Atheense expeditie die Sparta te hulp komt. Democratische hervormingen van Ephialtes. Mislukking van Cimon bij de belegering van de Ithomeberg. Bondgenootschap van Athene en Argos. Opstand van Inarus tegen de Perzen in Egypte.
De sinds - 464 opstandige Messeniërs werden gedwongen zich terug te trekken op de Ithomeberg, maar vandaar boden ze succesvol verzet. Sparta verzocht om de hulp van het Atheense leger dat vermaard was om zijn belegeringskunst. Hoewel de Volksvergadering zich er hevig tegen verzette, kreeg Cimon het voor elkaar dat er vierduizend hoplieten werden gestuurd. Die troepen omvatten waarschijnlijk heel wat van zijn medestanders. De democraten, aangevoerd door Ephialtes, zagen hun kans schoon en tijdens Cimons afwezigheid pakten ze zijn voornaamste steunpunt, de Areopagus, aan. De in diskrediet gebrachte oude Raad behield alleen zijn rechterlijke bevoegdheden. Ondertussen had Cimon niet het beslissende succes geboekt waarop de Spartanen hadden gehoopt. Aan het einde van de herfst van - 462 stuurden ze hem zonder enige consideratie weg. Deze belediging vond zijn weerklank in Athene. Cimon kon het optreden van Ephialtes niet meer dwarsbomen en werd geostraciseerd (- 461). De democraten, die na de moord op Ephialtes door Pericles werden geleid, voltooiden in de volgende jaren de evolutie van het regime en bereidden zich voor op een spoedige breuk met Sparta door bondgenootschappen aan te gaan met alle tegenstanders van de Peloponnesische Bond, eerst met Argos en het jaar daarop met Megara. Zij brachten de aan de belegering van de Ithome ontsnapte Messeniërs naar Naupactus en provoceerden hierdoor op directe wijze Corinthe dat dreigde opgesloten te worden in zijn eigen Golf (- 460). Hieruit kwam de Peloponnesische oorlog voort (- 459).
Zonder angst zijn krachten te boven te gaan, beantwoordde Athene de oproep om hulp van de Egyptische usurpator Inarus, die in de Delta een opstand tegen de Perzische overheersing had doen oplaaien, en zond hem een grote vloot.