- 462
Cimon leidt een Atheense expeditie die Sparta te hulp komt. Democratische
hervormingen van Ephialtes. Mislukking van Cimon bij de belegering van
de Ithomeberg. Bondgenootschap van Athene en Argos. Opstand van Inarus
tegen de Perzen in Egypte.
De sinds - 464 opstandige
Messeniërs werden gedwongen zich terug te trekken op de Ithomeberg,
maar vandaar boden ze succesvol verzet. Sparta verzocht om de hulp van
het Atheense leger dat vermaard was om zijn belegeringskunst. Hoewel
de Volksvergadering zich er hevig tegen verzette, kreeg Cimon het voor
elkaar dat er vierduizend hoplieten werden gestuurd. Die troepen omvatten
waarschijnlijk heel wat van zijn medestanders. De democraten, aangevoerd
door Ephialtes, zagen hun kans schoon en tijdens Cimons afwezigheid
pakten ze zijn voornaamste steunpunt, de Areopagus, aan. De in diskrediet
gebrachte oude Raad behield alleen zijn rechterlijke bevoegdheden. Ondertussen
had Cimon niet het beslissende succes geboekt waarop de Spartanen hadden
gehoopt. Aan het einde van de herfst van - 462 stuurden ze hem zonder
enige consideratie weg. Deze belediging vond zijn weerklank in Athene.
Cimon kon het optreden van Ephialtes niet meer dwarsbomen en werd geostraciseerd
(- 461). De democraten, die
na de moord op Ephialtes door Pericles werden geleid, voltooiden in
de volgende jaren de evolutie van het regime en bereidden zich voor
op een spoedige breuk met Sparta door bondgenootschappen aan te gaan
met alle tegenstanders van de Peloponnesische Bond, eerst met Argos
en het jaar daarop met Megara. Zij brachten de aan de belegering van
de Ithome ontsnapte Messeniërs naar Naupactus en provoceerden hierdoor
op directe wijze Corinthe dat dreigde opgesloten te worden in zijn eigen
Golf (- 460). Hieruit kwam
de Peloponnesische oorlog voort (-
459).
Zonder angst zijn krachten te boven te gaan, beantwoordde Athene de
oproep om hulp van de Egyptische usurpator Inarus, die in de Delta een
opstand tegen de Perzische overheersing had doen oplaaien, en zond hem
een grote vloot.
|