Metamorfose
ik heb niet de hoop verloren
maar de humor
ik heb de hoop verloren
en nu van de vogel
van de dode mus
heb ik een olifant gemaakt
één logge van onmacht
en de dag is zand door de
vingers
en zand in mijn haar zijn alle letterloze woorden
en nu weer van de vogel
die door een steppe stampt
hoewel hij thuishoort in de jungle
om bomen uit te rukken
door een steppe stampt
waar het gras geen verwilderd Brits gazon is
maar kort en ongeïnspireerd
met zwarte bodemvlekken
en zonder einde
een soort van negerlied
voor mijn vogel die à la Naso
een leren huid kreeg
de Achilleshuid der kwetsbaarheid
Remco Campert
Uit: Alle bundels gedichten.
Amsterdam, 1979 (2).
Dit gedicht verscheen
oorspronkelijk in de bundel "Vogels vliegen toch" in
het jaar 1951.
|