Ixion Oogleden slaan de ruimte op, brengen verbindingen tot stand met zee en uitgeslagen strand. Geen vis springt uit het vertepunt. Geen vogel zoekt de horizon. Leegte legt hand op overhand en draait het rad voor Ixion. Uit: F.L. Bastet: “Catacomben – Een keuze uit de gedichten” Uitg. Querido, Amsterdam, 1980 |