Apollo en Dionysos

De zangberg glooit, zijn pad is heilig.
Kastalia, uw vocht is puur.
Apollo voer met zwanen veilig,
hij beurt zijn tempel in 't azuur.

Maar in den wijngaard hangt te rijpen
de vrucht die om zijn heupen zwiert
als hij in oerstaat vast wil grijpen
wat de aarde tot een lusthof siert.

En twee-in-een is àlle wezen
dat leeft en lijdt en zich bezint.
Een heilig licht, hoe uitgelezen,
maakt niet de wijnstok onbemind.

De zon gaat onder. Oogst de druiven
en vul de beker tot den rand!
Drink, tot de aardlaag gaat verschuiven
en ons de chaos overmant.

Jan Engelman (1900-1972)