Oefening 1 :

1. Dux milites adhortatus signum moenia oppugnandi dedit.
[oppugnandi : gen. gerundium; moenia: object bij oppugnandi]
Na zijn soldaten te hebben aangespoord gaf de aanvoerder het teken om de muren te bestormen.
2. Diu cunctatus medicus vulneri inimici mederi non recusavit.
Na lang te hebben geaarzeld weigerde de arts niet om de wond van de vijand te genezen.
3. Huius urbis incolae belli pericula veriti portas clauserunt.
Uit angst voor de gevaren van de oorlog sloten de bewoners van deze stad de poorten.
4. Hostes iam appropinquare ratus consul custodes in moenibus disposuit.
Omdat hij meende, dat de vijanden er al aankwamen stelde de consul bewakers op op de muren.
5. Ei peccata confesso ignoscere ne recusaveris!
[ne + coni. perf.: verbod!]
Weiger niet hem die zijn fouten heeft toegegeven te vergeven / omdat hij zijn fouten heeft toegegeven!
6. Pedites diu per montes vagati tandem in castra pervenerunt.
De infanteristen bereikten na lang gezworven te hebben door de bergen tenslotte het legerkamp.
7. Hostes frustra urbem capere conati obsidionem reliquêre.
[reliquêre : alternatieve 3e persoon meervoud perf act indic = reliquerunt]
Nadat zij tevergeefs hadden geprobeerd de stad in te nemen verlieten de vijanden de belegering.
8. Nostri diu castra tutati se dedere constituêre.
[constituêre = constituerunt]
Nadat onze mannen lange tijd het kamp hadden verdedigd besloten zij zich over te geven.
9. Senatus socios auxilium pollicitos domum remisit.
De senaat stuurde de bondgenoten terug naar huis, nadat zij hulp hadden beloofd.
10. Uxorem consolatus Romam reliquerat.
Nadat hij zijn vrouw had getroost had hij Rome verlaten.